اباحتی

فرهنگ فارسی

کسی که هرچیزرامباح وهرگناهی راجایزداند
( صفت ) ملحدی که همه چیز را مباح شمرد و ارتکاب محرمات را روا داند : نیم شب هر شبی بخان. خویش آید و صدا باحتی در پیش ( حدیقه. )

فرهنگ معین

(اِ حَ ) [ ع - فا. ] (ص نسب . ) اباحی ، ملحدی که همه چیز را مباح شمارد و انجام محرمات را جایز می داند.

فرهنگ عمید

کسی که هر چیز و هر کاری را مباح می داند و ارتکاب هر گناهی را جایز می شمارد.

پیشنهاد کاربران

بپرس