اباب
لغت نامه دهخدا
اباب. [ اِ ] ( ع مص ، اِ ) اَباب.
اباب. [ اَ ]( ع اِ ) آب و آنچه نوشیده شود. || سراب.
اباب. [ اُ ] ( ع اِ ) عُباب. هین بزرگ. سیل عظیم. || موج دریا.
فرهنگ فارسی
( آب آب ) ( اسم ) ۱ - آبی که هر موجود از آن بوجود آید ۲ - ذات خدا هویت حق تعالی . خدا نفس الرحمن . ۳ - رحمت
پیشنهاد کاربران
آباآب
آبا = بالا = بابا بالا = پدر آسمانی آب = باران آسمانی
آبا = بالا = بابا بالا = پدر آسمانی آب = باران آسمانی