اب پیکر

فرهنگ فارسی

( آب پیکر ) ( اسم ) ۱ - ستاره کوکب . ۲ - روشنایی صور فلکی نور صورتهای سماوی .

( آب پیکر ) (پِ یْ کَ ) (اِمر. ) ۱ - ستاره ، کوکب . ۲ - روشنایی صور فلکی .

آب پیکر ؛ بکنایه ، جرمی روشن از اجرام علوی :
ای فلک صولتی که خاک درت
پرده آب پیکران برداشت.
مجیر بیلقانی.