آب شناسی. آب شناسی یا هیدرولوژی ( به انگلیسی: Hydrology ) از دو واژهٔ Hydro به معنی آب و Logos به معنی شناسایی تشکیل شده است و به معنای وسیع کلمه، علم آب است؛ یعنی علمی که در مورد پیدایش، خصوصیات و نحوهٔ توزیع آب در طبیعت بحث می کند. [ ۱] [ ۲]
تعریفی از هیدرولوژی که به صورت عام رواج داشته باشد و مورد تأیید انجمن دولتی علوم و فناوری آمریکا نیز قرار گرفته است و برگزیده شده است، بدین صورت است که: آب شناسی ( هیدرولوژی ) علم مطالعهٔ آب بر روی کرهٔ زمین است و در مورد پیدایش، چرخش و توزیع آب در طبیعت، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب، واکنش های آب در محیط و ارتباط آن با موجودات زنده بحث می کند.
تا جایی که تاریخ نشان می دهد، نخستین تجارب آب شناسی مربوط به سومری ها و مصری ها در منطقهٔ خاورمیانه است. به طوری که قدمت سدسازی روی رودخانهٔ نیل به ۴٬۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح می رسد، در همین زمان فعالیت های مشابهی در چین نیز وجود داشته است. از بدو تاریخ تا حدود ۱٬۴۰۰ سال بعد از میلاد مسیح فلاسفه و دانشمندان مختلفی از جمله هومر طالس، افلاطون، ارسطو و پلنی در مورد سیکل هیدرولوژی اندیشه های گوناگونی ارائه کرده اند و کم کم مفاهیم فلسفی هیدرولوژی جای خود را به مشاهدات علمی دادند.
شاید بتوان گفت هیدرولوژی جدید از قرن ۱۷ با اندازه گیری های مختلف آغاز شد در این دوره پرالت ترانست مقدار بارندگی تبخیر و صعود موئینه ای را در حوضه آبریز رودخانهٔ سن اندازه گیری کند ماریوت با اندازه گیری سرعت و سطح مقطع جریان دبی رودخانه سن را در پاریس اندازه گیری کرد.
در قرن ۱۸ مطالعات تجربی در زمینه های هیدرولوژی شکوفایی خاصی را پیدا کرد. بر اساس این مطالعات بود که بسیاری از اصول هیدرولیکی پایه گذاری گردید. از آن جمله می توان وسایلی مانند پیزو ستروبرنولی، لوله پیتو، لولهٔ بوردا، و نظریه هایی مانند نظریهٔ دانیل برنولی، فرمول شزی و قوانین دالامبرت را نام برد. از آن زمان به بعد هیدرولوژی از جنبهٔ کیفی به کمی سوق داده شده و اندازه گیری بسیاری از پدیده های هیدرولوژی امکان پذیر گردید.
قرن ۱۹ را می توان دورهٔ طلایی هیدرولوژی دانست در این زمان زمین شناسی نیز به عنوان یک علم تکمیل کننده در آبهای زیرزمینی وارد گردید. قانون دارسی و فرمول های دو پوئی - تیم ( Dmpmit - Thiem ) نمونه ای از پیشرفت های آب های زیرزمینی همراه با هیدرولوژی می باشد. در زمینهٔ هیدرولوژی آب های سطحی نیز به خصوص به هیدرومتری توجه فراوانی مبذول گردید. فرمول های فرانسیس در مورد سرریزها، گانگیه ( Gangmillet ) کوته ( kmtter ) و مانینگ ( Manning ) دربارهٔ جریان آب در کانال های روباز از جمله این مواردند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتعریفی از هیدرولوژی که به صورت عام رواج داشته باشد و مورد تأیید انجمن دولتی علوم و فناوری آمریکا نیز قرار گرفته است و برگزیده شده است، بدین صورت است که: آب شناسی ( هیدرولوژی ) علم مطالعهٔ آب بر روی کرهٔ زمین است و در مورد پیدایش، چرخش و توزیع آب در طبیعت، خصوصیات فیزیکی و شیمیایی آب، واکنش های آب در محیط و ارتباط آن با موجودات زنده بحث می کند.
تا جایی که تاریخ نشان می دهد، نخستین تجارب آب شناسی مربوط به سومری ها و مصری ها در منطقهٔ خاورمیانه است. به طوری که قدمت سدسازی روی رودخانهٔ نیل به ۴٬۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح می رسد، در همین زمان فعالیت های مشابهی در چین نیز وجود داشته است. از بدو تاریخ تا حدود ۱٬۴۰۰ سال بعد از میلاد مسیح فلاسفه و دانشمندان مختلفی از جمله هومر طالس، افلاطون، ارسطو و پلنی در مورد سیکل هیدرولوژی اندیشه های گوناگونی ارائه کرده اند و کم کم مفاهیم فلسفی هیدرولوژی جای خود را به مشاهدات علمی دادند.
شاید بتوان گفت هیدرولوژی جدید از قرن ۱۷ با اندازه گیری های مختلف آغاز شد در این دوره پرالت ترانست مقدار بارندگی تبخیر و صعود موئینه ای را در حوضه آبریز رودخانهٔ سن اندازه گیری کند ماریوت با اندازه گیری سرعت و سطح مقطع جریان دبی رودخانه سن را در پاریس اندازه گیری کرد.
در قرن ۱۸ مطالعات تجربی در زمینه های هیدرولوژی شکوفایی خاصی را پیدا کرد. بر اساس این مطالعات بود که بسیاری از اصول هیدرولیکی پایه گذاری گردید. از آن جمله می توان وسایلی مانند پیزو ستروبرنولی، لوله پیتو، لولهٔ بوردا، و نظریه هایی مانند نظریهٔ دانیل برنولی، فرمول شزی و قوانین دالامبرت را نام برد. از آن زمان به بعد هیدرولوژی از جنبهٔ کیفی به کمی سوق داده شده و اندازه گیری بسیاری از پدیده های هیدرولوژی امکان پذیر گردید.
قرن ۱۹ را می توان دورهٔ طلایی هیدرولوژی دانست در این زمان زمین شناسی نیز به عنوان یک علم تکمیل کننده در آبهای زیرزمینی وارد گردید. قانون دارسی و فرمول های دو پوئی - تیم ( Dmpmit - Thiem ) نمونه ای از پیشرفت های آب های زیرزمینی همراه با هیدرولوژی می باشد. در زمینهٔ هیدرولوژی آب های سطحی نیز به خصوص به هیدرومتری توجه فراوانی مبذول گردید. فرمول های فرانسیس در مورد سرریزها، گانگیه ( Gangmillet ) کوته ( kmtter ) و مانینگ ( Manning ) دربارهٔ جریان آب در کانال های روباز از جمله این مواردند.
wiki: آب شناسی