آب در مناطق جنوب شرق و مرکزی ایران جز مباحث حوضه آبریز فلات مرکزی است و زاینده رود، بلندترین رود حوضه آبریز فلات مرکزی می باشد. حوضهٔ فلات مرکزی حوضه آبریز کاملاً محصور ایران است و دشت لوت از بزرگترین پایانه های این حوضه است.
... [مشاهده متن کامل]
حوضهٔ فلات مرکزی به یکی از کم بارش ترین حوضه های ایران تبدیل شده است. رودهای استان کرمان یکی از اصلی ترین منابع تغذیهٔ آبی حوضه آبریز فلات مرکزی در مناطق جنوب شرق و مرکز ایران و دریاچه های استان کرمان هستند. دریاچه های استان کرمان و دریاچه های استان سیستان و بلوچستان در حوضه آبریز فلات مرکزی ایران قرار دارند.
بحران آب در ایران به دلیل متفاوت بودن اقلیم و عدم توازن در بارندگی ها در تمام نواحی آن یکسان نبوده است؛ به گونه ای که شرایط آبی برخی نواحی مساعد و شرایط برخی دیگر گاهی در طول تاریخ به شدت وخیم شده است. شرق و جنوب کشور ایران گاهی ممکن بوده است که کاملاً خالی از سکنه شود و تمدن ایران در مناطق مرکزی و جنوب آن به دلیل خشکسالی های پی درپی در معرض تهدید بوده است به قسمی که تنها دامنهٔ شمالی البرز در این حوزهٔ تمدنی از آسیب خشکسالی به خوبی مصون بوده است، چراکه دو استان شمالی کشور ایران و استان های غرب زاگرس از این قضیه ایمن هستند.
در حال حاضر بخشی یا تمام سطح چهل و پنج تالاب ایران تبدیل به کانون تولید گردوغبار شده است به این معنا که نه تنها کارکرد اکولوژیک خود را ازدست داده اند بلکه به کانون تولید گردوغبار نیز تبدیل شده است.
سال هاست که خشکسالی در مناطق مرکزی، شرق و جنوب کشور ایران جولان می دهد و استان های فارس، خراسان جنوبی و اصفهان به تدریج از سفره های زیرزمینی آب تهی شده اند و حجم آب زاینده رود اصفهان کاهش داشته است. وقتی سفره های آب زیرزمینی خالی می شود، تعادل زمین به هم می خورد و زمین نشست می کند چراکه وقتی سفره های زیرزمینی خشک شد، طبقات خاک نشست می کند و محل ذخیره آب نیز از بین رفته است و برای جلوگیری از خالی از سکنه شدن مناطق شرقی، جنوب شرقی و مرکزی کشور ایران همواره می بایست آب موردنیاز این مناطق به گونه ای ویژه تأمین می شده است.
در نقاط کم بارانی مانند قسمت هایی از استان خراسان، کرمان، و دیگر نواحی همجوار سفره های آب زیرزمینی این مناطق اندک اندک درگذر زمان ازدست رفته و غیرقابل بازگشت شده است و درنتیجه حتی اگر در این مناطق باران های سیل آسا هم آمده باشد و سیل هم بیاید دیگر سفره های آب زیرزمینی پر نمی شوند. چراکه وقتی سفره های زیرزمینی خشک شدند، طبقات خاک نشست کرده و محل ذخیره آب از بین رفته است، ازاین رو بعدها اگر بارندگی ده ها برابر قبل هم شود باز آب روی سطح زمین جاری می شود و دیگر نمی تواند به داخل خاک نفوذ کند و کشاورزی تقریباً به طور کامل در این مناطق تعطیل می شود چراکه گردوغبار و توفان های پیاپی نمک، آنجا را غیرقابل کشت می کند. امروزه بسیاری از باغات و مزارع کرمان و بخش هایی از خراسان خشک شده است.
... [مشاهده متن کامل]
حوضهٔ فلات مرکزی به یکی از کم بارش ترین حوضه های ایران تبدیل شده است. رودهای استان کرمان یکی از اصلی ترین منابع تغذیهٔ آبی حوضه آبریز فلات مرکزی در مناطق جنوب شرق و مرکز ایران و دریاچه های استان کرمان هستند. دریاچه های استان کرمان و دریاچه های استان سیستان و بلوچستان در حوضه آبریز فلات مرکزی ایران قرار دارند.
بحران آب در ایران به دلیل متفاوت بودن اقلیم و عدم توازن در بارندگی ها در تمام نواحی آن یکسان نبوده است؛ به گونه ای که شرایط آبی برخی نواحی مساعد و شرایط برخی دیگر گاهی در طول تاریخ به شدت وخیم شده است. شرق و جنوب کشور ایران گاهی ممکن بوده است که کاملاً خالی از سکنه شود و تمدن ایران در مناطق مرکزی و جنوب آن به دلیل خشکسالی های پی درپی در معرض تهدید بوده است به قسمی که تنها دامنهٔ شمالی البرز در این حوزهٔ تمدنی از آسیب خشکسالی به خوبی مصون بوده است، چراکه دو استان شمالی کشور ایران و استان های غرب زاگرس از این قضیه ایمن هستند.
در حال حاضر بخشی یا تمام سطح چهل و پنج تالاب ایران تبدیل به کانون تولید گردوغبار شده است به این معنا که نه تنها کارکرد اکولوژیک خود را ازدست داده اند بلکه به کانون تولید گردوغبار نیز تبدیل شده است.
سال هاست که خشکسالی در مناطق مرکزی، شرق و جنوب کشور ایران جولان می دهد و استان های فارس، خراسان جنوبی و اصفهان به تدریج از سفره های زیرزمینی آب تهی شده اند و حجم آب زاینده رود اصفهان کاهش داشته است. وقتی سفره های آب زیرزمینی خالی می شود، تعادل زمین به هم می خورد و زمین نشست می کند چراکه وقتی سفره های زیرزمینی خشک شد، طبقات خاک نشست می کند و محل ذخیره آب نیز از بین رفته است و برای جلوگیری از خالی از سکنه شدن مناطق شرقی، جنوب شرقی و مرکزی کشور ایران همواره می بایست آب موردنیاز این مناطق به گونه ای ویژه تأمین می شده است.
در نقاط کم بارانی مانند قسمت هایی از استان خراسان، کرمان، و دیگر نواحی همجوار سفره های آب زیرزمینی این مناطق اندک اندک درگذر زمان ازدست رفته و غیرقابل بازگشت شده است و درنتیجه حتی اگر در این مناطق باران های سیل آسا هم آمده باشد و سیل هم بیاید دیگر سفره های آب زیرزمینی پر نمی شوند. چراکه وقتی سفره های زیرزمینی خشک شدند، طبقات خاک نشست کرده و محل ذخیره آب از بین رفته است، ازاین رو بعدها اگر بارندگی ده ها برابر قبل هم شود باز آب روی سطح زمین جاری می شود و دیگر نمی تواند به داخل خاک نفوذ کند و کشاورزی تقریباً به طور کامل در این مناطق تعطیل می شود چراکه گردوغبار و توفان های پیاپی نمک، آنجا را غیرقابل کشت می کند. امروزه بسیاری از باغات و مزارع کرمان و بخش هایی از خراسان خشک شده است.
