اب جو فروش

بوزچی. ( ص مرکب ) سازنده و فروشنده ٔ بوزه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) .

بوزه چی. [ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) آنکه شراب و بوزه فروشد. ( آنندراج ) :
شهری خراب بوزه چی و چشم مست اوست
پیر و جوان سبوی کش و می پرست اوست.
سیفی.

فقاعی. [ ف ُ ] ( ص نسبی ) این انتساب فقاع ساز و فقاع فروش را افاده کند. ( سمعانی ) . مویزآب فروش. آبجوفروش. ( یادداشت مؤلف ) . بوزه فروش و آنکه برف و دوشاب بفروشد. ( آنندراج ) : در این میان مردی فقاعی - حاجب بگتغدی - رفته بود تا لختی یخ و برف آرد. ( تاریخ بیهقی ) .
... [مشاهده متن کامل]