ائینه

تاریخچه
کهن ترین نشانه های آینه مربوط به ۶۰۰۰ پیش از میلاد است که در آناتولی ( در ترکیه ) یافت شده است. پس از آن در ۴۰۰۰ پ. م. می توان تمدن های میانرودان را نام برد. در مصر باستان کهن ترین نشانه از آینه به حدود ۳۰۰۰ پ. م. باز می گردد. نمونه ای دیگر از وجود آینه به حدود ۳۰۰۰ سال پیش در ایران می رسد که یعنی در زمان هخامنشیان که آن ها با صیقل دادن سنگ ها و فلزات، آنها را به آینه هایی شفاف تبدیل می کردند که آثار آن در تالار آینهٔ تخت جمشید باقی مانده است. آینه های صیقل شده در آمریکای جنوبی و مرکزی به ۲۰۰۰ پیش از میلاد باز می گردد. در چین آینه های برنجی به ۲۰۰۰ پیش از میلاد باز می گردد. آینه های روکش شده از فلز در صیدای لبنان در سدهٔ یکم پس از میلاد یافت شده است. آینه های شیشه ای با روکشی از ورقهٔ طلا در نوشته های پلینی مهتر در کتاب «تاریخ طبیعی ( پلینی ) » در سال ۷۷ پس از میلاد نوشته شده است.
در سدهٔ ۱۲ میلادی شیشه در فراوری آینه، به شکل گسترده به کار گرفته شد و نخستین آینه های شیشه ای که با ورقه هایی پوشیده از سرب به بازار عرضه می شدند بوجود آمدند. زمانی بعد ماهیت سمی بودن سرب آشکار گردید و به همین دلیل استفاده از مخلوط جیوه و قلع بجای سرب آغاز شد. این تغییر و دگرش ها باعث شدند که ونیز که در آن زمان محل تولید اینگونه آینه ها بود به یک قطب اقتصادی تبدیل شود. با وجود این، اختراع و فراوری آینه را نباید جزو نیازهای نخست و تنها در حد یک ابزار شخصی پنداشت، امروزه کاربردهای دانشی آینه ها بسیار بیشتر از کاربردهای نخستین و نمایی آنها هستند.
داشنمندان از مدتها پیش ویژگی های آینه های تخت و کوژ و کاو ( محدب و مقعر ) را می شناختند و حتا با بهره از آنها برای متمرکز کردن نور آفتاب وسایلی را برای به آتش کشیدن اجسام اختراع کرده بودند. حتا در این مورد افسانه ای وجود دارد که می گویند ارشمیدس دانشمند نامدار سدهٔ سوم پیش از میلاد بوسیله شبکه ای از اینگونه آینه ها، کشتیهای بادبانی مهاجمان رومی را به آتش می کشیده است، تا اینکه فرمانروای روم سرانجام در شب موفق به تسخیر شهر «سیراکوز» می گردد. آینه ی بر آمده یک آینه ی قدیمی است
گونه ها
آینه ها بر پایهٔ ساختار به گونه های زیر بخش می شوند:
آینه های تخت
آینه های شیشه ای
آینه های فلزی
آینه های لایه گذاری شده
آینه های کروی
آینهٔ کاو یا مقعر
آینهٔ کوژ یا محدب
آینه های شلجمی ( در چراغ خودروها )
آینه های توان بالا ( کاربرد در آزمایش و محاسبات )
آینه ها بر پایهٔ جنس به گونه های زیر بخش می شوند:
آینه های شیشه ای
آینه های فلزی
آینه های مایع
ساخت
بسیاری از آینه ها با افزودن روکش بازتابنده به یک لایهٔ مناسب ساخته می شوند. در بیش تر آینه ها این لایه به شَوَند ( دلیل ) آسانی ساخت، سختی، و توانایی داشتن رویهٔ صاف، شیشه است. روکش بازتابنده بیش تر به رویهٔ پشت آینه افزوده می شود تا از فرسایش و آسیب های ناگهانی در پناه بماند.
این لایه شکل داده می شود، صیقل داده می شود و پاک می شود تا سپس روکش شود. آینه های شیشه ای بیش تر با نقره یا آلومنیوم به همراه مجموعه ای از دیگر روکش ها، روکش می شوند.
۱ - قلع ۲ - نقره ۳ - کُنانَنده ( فعال سازهای ) شیمیایی ۴ - مس + okhtak ( ؟ ) ۵ - رنگ
قلع نخست افزوده می شود، چراکه نقره نمی تواند به شیشه بچسبد. کناننده ها باعث سختی قلع/نقره می شوند. مس برای ماندگاری و دیرپایی افزوده می شود. رنگ ( بیش تر موارد سبز ) در پشت آینه از خراش ها و آسیب های ناگهانی جلوگیری می کند.
در برخی کاربردها، به ویژه آن ها که هزینه اهمیت دارد و یا به دیرپایی بسیار نیازمندند، آینه ها از یک مادهٔ توپر مانند فلز صیقل زده، ساخته می شوند.
برای کاربردهای فنی مانند آینه های لیزری، روکش بازتابنده بیش تر به روش نشست مکنده به روی رویهٔ بیرونی لایه روکش می شود. این کار از بازتاب دوباره و از جذب نور در آینه جلوگیری می کند. آینه های فنی ارزان تر، از روکش نقره، آلومنیوم یا طلا بهره می برند ( طلا بیش تر برای آینه های فروسرخ ) و بازتاب های ۹۰ - ۹۵٪ را تا هنگامی که نو هستند، بدست می آورند. یک روکش محافظ ممکن است برای جلوگیری از اکسید شدن لایهٔ بازتابنده افزوده شود. کاربردهایی که به بازتاب بیش تر و یا ماندگاری بیش تر نیازمندند، از روکش ترابرقی بهره می برند، که می تواند بازتاب هایی به اندازهٔ ۹۹٫۹۹۹٪ را در یک بازهٔ کوچک از طول موج ها بدست آورد.
کاربردها
از جمله کاربردهای آینه ها می توان موارد زیر را نام برد:
تلسکوپ ها: شاید مهم ترین کاربرد آینه در تلسکوپ ها بوده باشد، که باعث شد دید آدمی فراتر از زمین رود.
سامانه های رادار و روش های پیچیدهٔ هواپیمایی
میکروسکوپ ها
ابزارآلات پزشکی
در خودروها جهت افزایش میدان دید.
در دوربین های شکاری
در عینک های مختلف
تلسکوبهای زیردریایی
آینه در ادبیات فارسی
گاهی در ادبیات عرفانی آینه به دل شخص مؤمن اشاره دارد، آن گاه که، از زنگارها و تیرگی های ناشی از حرص، حسد، عجب، و خودبینی پاک و صیقلی شده باشد. [نیازمند منبع]
عکس روی تو که در آینهٔ جام افتاد عارف از خندهٔ می در طمع خام افتاد
حسن روی تو به یک جلوه که در آینه کرد این همه نقش در آیینهٔ اوهام افتاد
این همه عکس می ونقش نگارین که نمود یک فروغ رخ ساقیست که در جام افتاد
{{{2}}}
پیوند به بیرون
در ویکی انبار پرونده هایی دربارهٔ آینه موجود است.
آینه در وب گاه رشد
اطلاعاتی کامل دربارهٔ آینه ها< . . .