ئیت

لغت نامه دهخدا

ئیت. [ ئی ی َ ] ( پسوند ) َیّت. علامت مصدر جعلی است که در کلمات عربی برای ساختن اسم مصدر یا اسم معنی یااسم کیفیت پساوند «َیّت » باسم فاعل ، اسم مفعول ، صیغه افعل التفضیل ، صیغه مبالغه ، صفات ، ضمایر، قیود، ادوات اسماء اعلام و اجناس و انواع و مصادری که صورت وصف پیدا کرده است ملحق کنند. چون : فاعلیت. مفعولیت. عربیت. رجولیت. طفولیت. مسؤولیت. رهبانیت. اولویت. صلاحیت. جمعیت. عبودیت. ربوبیت. رجوع به یت و نیز رجوع به اسم مصدر و حاصل مصدر چ معین ص 150 و 151 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس