جان ریکاردو آی. «ئوآن» کول ( متولد ۲۳ اکتبر ۱۹۵۲ ) یکی از اندیشمندان و مورخان آمریکایی معاصر در حوزهٔ خاورمیانه و جنوب آسیاست. او استاد تمام کرسی «ریچارد میچل کالیگیت» رشتهٔ تاریخ در دانشگاه میشیگان است. کول چندین کتاب با موضوع خاورمیانهٔ مدرن چاپ کرده است و مترجم برخی متون عربی و فارسی به انگلیسی است. او که از خانواده ای مسیحی بود، در سال ۱۹۷۲ به بهائیت روی آورد، ولی در سال ۱۹۹۶، در پی اختلاف شدید با موسسات بهایی، از آن خارج شد.
... [مشاهده متن کامل]
کول در البوکرکی واقع در ایالت نیومکزیکو متولد شد. پدرش در سپاه سیگنال وابسته به ارتش ایالات متحده آمریکا خدمت می کرد. در سن دو سالگی، خانوادهٔ او از نیومکزیکو به فرانسه انتقال مکان دادند. پدرش به همراه ارتش ایالات متحده آمریکا، دو دوره و مجموعاً به مدت هفت سال، به فرانسه مسافرت کرد و یک دورهٔ هجده ماه در مقر کاگنیو در اسمره، پایتخت کشور اریتره، و پس از آن در اتیوپی گذراند.
او بیان می کند که برای اولین بار در اریتره، که جمعیت آن حدوداً نصف مسیحی و نصف مسلمان هست، به اسلام علاقه مند شد. کول در نقاط مختلفی به مدرسه رفته است و طی دوازده سال، در دوازده مدرسه درس خوانده است؛ مدارسی در پایگاه های نظامی، مدارس شهری، و از جمله مدارسی در ایالات متحدهٔ آمریکا به خصوص در ایالت کالیفرنیا و ایالت کارولینای شمالی. کول مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه نورث وسترن در سال ۱۹۷۵ در رشتهٔ تاریخ و متون مذهبی دریافت کرد. او در پایان دورهٔ کارشناسی خود تحقیقی را در بیروت، پایتخت لبنان، انجام داد. سپس در سال ۱۹۷۵ برای تحصیلات تکمیلی به همان شهر بازگشت، ولی جنگ های داخلی لبنان مانع از ادامهٔ تحصیل او در این کشور شد؛ بنابراین او دورهٔ کارشناسی ارشد را در رشتهٔ مطالعات اسلامی و خاورمیانه در دانشگاه آمریکایی قاهره شروع کرد و در سال ۱۹۷۸ فارغ التحصیل شد. سپس، کول دوباره به بیروت بازگشت و به مدت یک سال به عنوان مترجم در یک روزنامه مشغول به کار شد. او از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۴ دورهٔ دکترای خود را در رشتهٔ مطالعات اسلامی دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس تکمیل نمود. کول پس از اتمام دورهٔ دکترا، به، عنوان استادیار رشتهٔ تاریخ دانشگاه میشیگان شروع به کار کرد و در سال ۱۹۹۵ به درجهٔ استاد تمامی رسید.
کول دارای پیشینهٔ خانوادگی مرکب از کاتولیک و پروتستان بود و در پایگاه های نظامی به صورت پروتستان رشد پیدا کرد. او در اواخر دههٔ ۱۹۶۰ و دههٔ ۱۹۷۰ به ادیان شرقی مانند بودایی علاقه مند شد. سپس، در سال ۱۹۷۲ هنگام تحصیل در دورهٔ کارشناسی در دانشگاه نورث وسترن، عضو بهائیت شد و پس از آن تحقیقاتش بر روی این مذهب تمرکز پیدا کرد. او در سال ۱۹۹۶، بعد از نزاعی شدید با تشکیلات بهائی در رابطه با سیستم مدیریتی آن، از بهائیت خارج شد.
... [مشاهده متن کامل]
کول در البوکرکی واقع در ایالت نیومکزیکو متولد شد. پدرش در سپاه سیگنال وابسته به ارتش ایالات متحده آمریکا خدمت می کرد. در سن دو سالگی، خانوادهٔ او از نیومکزیکو به فرانسه انتقال مکان دادند. پدرش به همراه ارتش ایالات متحده آمریکا، دو دوره و مجموعاً به مدت هفت سال، به فرانسه مسافرت کرد و یک دورهٔ هجده ماه در مقر کاگنیو در اسمره، پایتخت کشور اریتره، و پس از آن در اتیوپی گذراند.
او بیان می کند که برای اولین بار در اریتره، که جمعیت آن حدوداً نصف مسیحی و نصف مسلمان هست، به اسلام علاقه مند شد. کول در نقاط مختلفی به مدرسه رفته است و طی دوازده سال، در دوازده مدرسه درس خوانده است؛ مدارسی در پایگاه های نظامی، مدارس شهری، و از جمله مدارسی در ایالات متحدهٔ آمریکا به خصوص در ایالت کالیفرنیا و ایالت کارولینای شمالی. کول مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه نورث وسترن در سال ۱۹۷۵ در رشتهٔ تاریخ و متون مذهبی دریافت کرد. او در پایان دورهٔ کارشناسی خود تحقیقی را در بیروت، پایتخت لبنان، انجام داد. سپس در سال ۱۹۷۵ برای تحصیلات تکمیلی به همان شهر بازگشت، ولی جنگ های داخلی لبنان مانع از ادامهٔ تحصیل او در این کشور شد؛ بنابراین او دورهٔ کارشناسی ارشد را در رشتهٔ مطالعات اسلامی و خاورمیانه در دانشگاه آمریکایی قاهره شروع کرد و در سال ۱۹۷۸ فارغ التحصیل شد. سپس، کول دوباره به بیروت بازگشت و به مدت یک سال به عنوان مترجم در یک روزنامه مشغول به کار شد. او از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۴ دورهٔ دکترای خود را در رشتهٔ مطالعات اسلامی دانشگاه کالیفرنیا، لس آنجلس تکمیل نمود. کول پس از اتمام دورهٔ دکترا، به، عنوان استادیار رشتهٔ تاریخ دانشگاه میشیگان شروع به کار کرد و در سال ۱۹۹۵ به درجهٔ استاد تمامی رسید.
کول دارای پیشینهٔ خانوادگی مرکب از کاتولیک و پروتستان بود و در پایگاه های نظامی به صورت پروتستان رشد پیدا کرد. او در اواخر دههٔ ۱۹۶۰ و دههٔ ۱۹۷۰ به ادیان شرقی مانند بودایی علاقه مند شد. سپس، در سال ۱۹۷۲ هنگام تحصیل در دورهٔ کارشناسی در دانشگاه نورث وسترن، عضو بهائیت شد و پس از آن تحقیقاتش بر روی این مذهب تمرکز پیدا کرد. او در سال ۱۹۹۶، بعد از نزاعی شدید با تشکیلات بهائی در رابطه با سیستم مدیریتی آن، از بهائیت خارج شد.
