Ž

Ž. Ž، ž نویسه ای است مرکب از حرف لاتینZ و یک هفتک بر فراز آن. زمینه های کاربرد این نویسه گوناگون است، ولی بیشترین کاربردش در نمایش آوای ژ می باشد. در نویسه گردانی حرف Ж از الفبای سیریلیک را با این نویسه نمایش می دهند. حرف Z یکی از سی حرف در دبیره پارسی لاتین است و واجش ژ می باشد.
نخستین بار در سدهٔ پانزدهم میلادی، یان هوس با تدوین الفبای چک، این نماد را ساخت. سپس در زبان اسلواکیایی و آن گاه در سدهٔ نوزدهم در الفبای کروات هم از این نشان بهره بردند. در الفبای بوسنیا و الفبای اسلوونیا نیز از این نویسه بهره بردند. همچنین در زبان های بالتیک و برخی از زبان های اورال به کار برده شده است.
Ž چهل و دومین حرف الفبای چک، چهل و ششمین حرف الفبای اسلواک، ۳۰امین حرف الفباهای کروات و بوسنیایی و ۲۵اُمین حرف الفبای اسلوونیایی است.
Ž سی ودومین حرف الفبای لیتوانیایی و سی وسومین حرف الفبای لاتویایی است.
Ž بیستمین حرف الفبای استونیایی است. در این زبان این نویسه عمدتاً در وام واژه ها به کار رفته است. در سامی شمالی Ž بیست ونهمین حرف الفبا است. Ž در الفبای فنلاندی وجود ندارد، ولی گاه به عنوان صورتی متغیر از Z به کار برده می شود. در این زبان هم از این نویسه عمدتاً در وام واژه ها استفاده می شود.