گسسته خرد

لغت نامه دهخدا

گسسته خرد. [ گ ُ س َس ْ ت َ / ت ِخ ِ رَ ] ( ص مرکب ) کم عقل. بی خرد. نادان :
از اویی به هر دو سرای ارجمند
گسسته خرد پای دارد به بند.
فردوسی.
بدو گفت گیو ای گسسته خرد
سخن زین نشان خودکی اندرخورد؟
فردوسی.

فرهنگ فارسی

کم خرد بی عقل : از اویی بهر دو سرای ارجمند گسسته خرد پای دارد ببند .

فرهنگ عمید

کم خرد، بی عقل.

پیشنهاد کاربران