کمره ای محمدباقر

محمدباقر خمینی کمره ای فرزند محمد، از علمای مشهور و از نویسندگان به نام دهه بیست به بعد است که افزون بر قلم زدن در عرصه دین و سیاست دینی و نیز ترجمه متون کهن حدیثی به فارسی، درباره مسائل و مباحث اجتماعی و سیاسی از دیدگاه اسلام نیز فعال بود و می کوشید تا هماهنگ با زمان از اسلام، یک دین سیاسی و اجتماعی راهگشا برای دشواری های جهان معاصر ارائه دهد.
او که تا سال 1374ش در قید حیات بود، در اصل از همشهری ها و همدوره ای های امام خمینی(ره) بود که پابه پای ایشان، در حوزه درس آیت الله حائری در اراک و سپس قم تحصیل کرد.
وی همزمان به مطالعه آثار عربی منتشره در بلاد عربی به خصوص در زمینه های اسلامی علاقه مند بود، چندان که به سرعت خود را با شرایط آنها نزدیک کرد و آثاری به همان قلم در عتبات تألیف و به چاپ رساند.
گویا درست در ایامی که رضاشاه از ایران رفت، به کشورش بازگشت و در تهران ساکن شد. چنان که از زندگینامه وی به دست می آید، اقامت وی در تهران، در سال 1320ش بود.
وی به سرعت دست به کار فعالیت های علمی، نگارشی و مطبوعاتی زد و تا سال 1324ش چندین اثر از خود به چاپ رساند.
او در سال 1323ق1284/ش در روستای ورآباد خمین، میان یک خانواده علمی به دنیا آمده و در آغوش محبّت مادری که دلش از مهر خداوند و عشق اسلام لبریز بود پرورش یافت. پدری دانشمند و پاکدل به نام آشیخ محمد باسعی وافر به تعلیم و تربیت او پرداخت.