کشور در حال توسعه یا کشور رو به رشد کشوری با
استاندارد زندگی نسبتاً پایین، پایه صنعتی توسعه نیافته و
شاخص توسعه انسانی پایین است. این گزاره با گزاره های پیشین ساخته شده در این مورد تفاوت دارد. از جمله با گزاره «جهان سوم» که در هنگام
جنگ سرد ساخته شد و معنای ثانویه ای منفی دارد.
پس انداز پایین ممکن است به سرمایه گذاری پایین بر طبق الگوی هارود-دومار منجر شود. اما پس انداز زیاد و سرمایه زیاد هنوز بیانگر توسعه قدرتمند نیستند.
گرایش ها و ظرفیت های ذاتی، یا حقیقی هستند یا برای توجیه بکار می روند.
دیدگاه ها و فرهنگ مردم؛
ظرفیت ها و رفتار
روشنفکران و رهبران؛
توسعه بین المللی مستلزم ساختاری تازه در هر دو صورت فیزیکی و سازمانی و نوعی فاصله گیری از بخش های با
ارزش افزوده پایین همچون
کشاورزی و استخراج
منابع طبیعی است.
کشورهای توسعه یافته، معمولاً در این مقایسه دارای نظام هایی مبتنی بر
رشد اقتصادی خودجوش در بخش صنعت و استانداردهای زندگی بالا هستند.
فعل develop معنی با منابع و ابزارِ کار چیزی را بهتر کردن، روزآمد کردن، کاراتر کردن می دهد. همچنین دیگر معنی آن که با معنی پیشین ارتباط دارد چنین است: در بستری با منابع و ابزار کار چیز مفید تازه ای را افزودن، به وجود آوردن (مثلا در software development). این واژه در فارسی به توسعه دادن ترجمه شده است که بار معنایی گسترش در حجم آن غالب است درحالیکه به ویژه در معنی نخست الزاما این فعل به گسترش در حجم نمی انجامد.
کاربرد گزاره «کشور در حال توسعه» را برای همه کشورهای کمتر توسعه یافته، نمی توان مناسب دانست. زیرا برخی کشورهای فقیر در حال بهبود اوضاع اقتصادی خود نیستند. همان طور که گزاره «فقیر» ذکر می کند. بلکه دوره های طولانی را از افول اقتصادی تجربه نموده اند.