کراهت

ناپسندداشتن، ناخوش داشتن، ناراضی بودن
۱ - ( مصدر ) ناپسند داشتن چیزی را مکروه داشتن . ۲ - ( اسم ) نا خوشایند ی . یا کراهت در سمع . نا خوش آمدن کلمه است در گوش و آن بر اثر رعایت نکردن حسن ترکیب اصوات در کلمه است .

( صفت ) آنچه تولید کراهت کند نفرت آور نفرت انگیز .

استکراه . نفرت داشتن

(کَ هَ) [ ع . کراهة ] (اِمص .) بی میلی ، نفرت .

( ~ . تَ) [ ع - فا. ] (مص م .) نفرت داشتن ، ناپسند بودن .

۱. ناپسند داشتن، ناخوش داشتن، ناراضی بودن.
۲. زشتی.
۳. (فقه) اولی بودن ترک عملی در حالی که انجام آن هم منع نشده.

کَراهت به فتح کاف یکی از احکام خمسه تکلیفی می باشد. به موجب این حکم، انسان می تواند فعل مورد نظر شارع را انجام دهد بدون این که کیفر شود ولی اگر آن را انجام ندهد، پاداش می یابد.
در تعریف آن چنین گفته اند: «الکراهۀ شرعا کون الفعل بحیث یکون ترکه أولی مع عدم المنع من الفعل» یعنی کراهت بودن فعل است به نحوی که ترک آن أُولی باشد با عدم منع از فعل. و چنین فعلی را مکروه می گویند.
اقسام کراهت
در کتاب تعریفات می نویسد: مکروه فعلی است که راجح الترک باشد.
پس اگر به حرام نزدیک تر باشد کراهت تحریمیه و اگر به حلال نزدیکتر باشد، کراهت تنزیهیه نامیده می شود و فعل آن بدون عقاب است.

کراهت به طلب غیر اکید مولا به ترک فعل دارای مفسده غیر ملزمه اطلاق می شود.
کراهت، نوعی از احکام ترخیصی است و به معنای بعث (برانگیختن) و طلب غیر اکید مولا به ترک فعلی است که دارای مفسده غیر ملزمه می باشد؛ به بیان دیگر، مولا مکلف را از انجام فعل، منع غیر اکید نموده است، به گونه ای که با اذن در فعل منافات ندارد؛ بنابراین، ترک مکروه ، مطلوب و دارای مصلحت و ثواب است، ولی انجام آن حرام نیست.

دوران بین حرمت و کراهت به معنی تردید در دلالت نهی بر حرمت یا کراهت است.
دوران بین حرمت و کراهت، از مصادیق شبهه تحریمی است که در آن مکلف شک می کند آیا حکم تکلیفی او حرمت است یا کراهت؛ برای مثال، نصی از شارع رسیده که " لا تصلّ فی الحمام " و مکلف شک می کند آیا خواندن نماز در حمام حرام است یا مکروه.
حکم دوران بین حرمت و کراهت
دوران بین حرمت و کراهت از موارد شبهه حکمی تحریمی است که اخباری ها و اصولی ها در آن اختلاف دارند؛ اخباری ها اعتقاد دارند در این مورد به اصل احتیاط شرعی عمل می شود؛ یعنی باید بنا را بر حرمت گذاشت، ولی اصولی ها معتقدند در شبهات بدوی به اصل برائت عمل می شود؛ یعنی باید بنا را بر کراهت و جواز ترک گذاشت.

رجوع شود به:احکام پنج گانه شرعی

نفرت

بیزاری ، عمل شنیع ، نفرت ، زشتی ، پلیدی ، کراهت ، نجاست

فضاعة ، إحْنة

مقرف