ژرژ مونن

ژرژ مونن (به فرانسوی: Georges Mounin) متولد ۲۰ ژوئن ۱۹۱۰ - درگذشته ۱۰ ژانویه ۱۹۹۳، زبانشناس فرانسوی، مترجم و استاد دانشگاه بود. در زبانشناسی او پیرو زبان شناس فرانسوی آندره مارتینه بود.
(به فرانسوی: Problèmes théoriques de la traduction)، (به انگلیسی: Theoretical problems of translation)، ۱۹۶۳، مشکلات نظری ترجمه
(به فرانسوی: Les Belles infidèles. Essai sur la traduction)، ۱۹۵۵، زیبارویان بی وفا، مقاله دربارهٔ ترجمه
(به فرانسوی: Dictionnaire de la linguistique)، (به انگلیسی: Dictionary of linguistics)، ۱۹۷۴، واژه نامه زبان شناسی
(به فرانسوی: Histoire de la linguistique des origines au XXe siecle)، (به انگلیسی: History of linguistics from its origins to the 20th century)، ۱۹۶۷، تاریخچه زبان شناسی از ابتدا تا قرن بیستم
(به فرانسوی: Poésie et société)، ۱۹۶۲، شعر و جامعه
(به فرانسوی: La Machine à traduire)، ۱۹۶۴، دستگاه ترجمه
ژرژ مونن همچون برخی از زبانشناسان معتقد است که هر زبانی بیانگر جهان بینی خاصی است، اما در عین حال می گوید که ترجمه تنها انتقال زبانی نیست. ترجمه دارای جنبه های غیر زبانی و فرا زبانی نیز است. اعتقاد برخی ها به ترجمه ناپذیری ناشی از این امر است که معنا را تنها وابسته به آن گفته زبانی (به فرانسوی: énoncé linguistique) که ترجمه می شود می دانند. در زیر دلالت های زبانی، همگانیهای زبانی، انسان شناختی و فرهنگی وجود دارند که ترجمه را امکان پذیر می سازند. حتی نظام های زبانی نیز دارای برخی ویژگی های جهان شمول و همگانی زبان هستند. مترجم باید بتواند، همراه با ترجمه زبانی، راه های دسترسی به جهان بینی آن را بیابد و یکی از آنها قوم نگاری است. برای ترجمه یک زبان خارجی، وجود دو شرط هم زمان ضروری است: بررسی زبان خارجی و بررسی (نظام مند) قوم نگاری جامعه که این زبان بیانگر آن است؛ بنابراین، از نظر مونن ترجمه شناخت زبان و فرهنگ مبدأ را به طور کامل می طلبد.