ژاله کاظمی ( ۱۳ فروردین ۱۳۲۲ – ۱۲ فروردین ۱۳۸۳ ) گوینده، مجری تلویزیونی و نقاش ایرانی بود.
ژاله کاظمی در دوازدهم فروردین ۱۳۲۲ در تهران با نام اصلی زهرا کاظمی آزاد در یک خانواده فرهنگی متولد شد. پدر و مادرش ( عباس و نساء ) زمانی که ژاله نه ساله بود از هم جدا شدند و ژاله در ده سالگی باید در کنار برادر بزرگش که در آبادان کارمند شرکت نفت بود زندگی می کرد. سال هایی از کودکی و نوجوانی را در آبادان گذراند. از همان دوران نوجوانی در برنامه های تئاتر و شعر و ادب رادیو محلی آبادان شرکت می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
او که برادر دیگرش هوشنگ کاظمی به عنوان دوبلور فعال مشغول به کار بود، به فعالیت در عرصهٔ گویندگی گرایش پیدا کرد و گویندگی و دوبلاژ را به شکل حرفه ای آغاز کرد. در هجده سالگی سفری به رم کرد، جایی که دوبله فیلم به زبان فارسی توسط عده ای از ایرانیان مقیم ایتالیا از اوایل دهه ۱۳۳۰ آغاز شده بود. ژاله کاظمی طی شش ماه اقامت در آنجا، در کنار پیشگامان دوبله مانند منوچهر زمانی، نصرت کریمی و حسین سرشار در زمینهٔ دوبله فعالیت کرد و تجربه اندوخت. در دهه ۱۳۴۰، که دوران طلایی دوبله در ایران خوانده می شود، بر قلهٔ این حرفه ایستاد و معتبرترین زن گویندهٔ فیلم و یکی از چند دوبلور درجه اول بود که علاوه بر گویندگی، در زمینهٔ مدیریت دوبلاژ هم فعالیت می کرد.
ژاله کاظمی به جای بسیاری از ستاره های سینما صحبت کرده است، از جمله ویوین لی در «اتوبوسی به نام هوس»، اینگرید برگمن، اوا گاردنر، جنیفر جونز، جوآن وودوارد، لزلی کارون، الیزابت تیلور در «گربه روی شیروانی داغ» و «چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟»، شرلی مک لین، جولی اندروز در «اشک ها و لبخندها»، ونسا ردگریو، الی مک گراو، جولی کریستی در «دکتر ژیواگو»، فی داناوی، باربارا استرایسند، میا فارو در «گتسبی بزرگ»، لیزا مینه لی و سوفیا لورن در تمام فیلم هایش.
ژاله کاظمی همزمان با کار به تحصیل هم ادامه داد. از دانشگاه ملی در رشته علوم سیاسی لیسانس گرفت، و از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی ( با بورس تلویزیون ) فوق لیسانس تعلیم و تربیت گرفت. او همچنین در کنار دکلاماسیون اشعار، گویندگی و خواندن نریشن و دوبلاژ، کار اجرای تلویزیونی را نیز تجربه کرد. معروف ترین برنامهٔ تلویزیونی وی «شما و تلویزیون» نام داشت که در سال های بعد از انقلاب با نام «شما و سیما» ادامه یافت. ژاله کاظمی بعدها در برنامه های ادبیات امروز و ادبیات جهان و ادبیات کلاسیک و مجله های تصویر زمان و مجله هنر این کار را دنبال کرد. در سال های آخر فعالیت خود در تلویزیون، تهیه کننده و مدیر اجرایی چندین برنامه تلویزیونی بود.
ژاله کاظمی در دوازدهم فروردین ۱۳۲۲ در تهران با نام اصلی زهرا کاظمی آزاد در یک خانواده فرهنگی متولد شد. پدر و مادرش ( عباس و نساء ) زمانی که ژاله نه ساله بود از هم جدا شدند و ژاله در ده سالگی باید در کنار برادر بزرگش که در آبادان کارمند شرکت نفت بود زندگی می کرد. سال هایی از کودکی و نوجوانی را در آبادان گذراند. از همان دوران نوجوانی در برنامه های تئاتر و شعر و ادب رادیو محلی آبادان شرکت می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
او که برادر دیگرش هوشنگ کاظمی به عنوان دوبلور فعال مشغول به کار بود، به فعالیت در عرصهٔ گویندگی گرایش پیدا کرد و گویندگی و دوبلاژ را به شکل حرفه ای آغاز کرد. در هجده سالگی سفری به رم کرد، جایی که دوبله فیلم به زبان فارسی توسط عده ای از ایرانیان مقیم ایتالیا از اوایل دهه ۱۳۳۰ آغاز شده بود. ژاله کاظمی طی شش ماه اقامت در آنجا، در کنار پیشگامان دوبله مانند منوچهر زمانی، نصرت کریمی و حسین سرشار در زمینهٔ دوبله فعالیت کرد و تجربه اندوخت. در دهه ۱۳۴۰، که دوران طلایی دوبله در ایران خوانده می شود، بر قلهٔ این حرفه ایستاد و معتبرترین زن گویندهٔ فیلم و یکی از چند دوبلور درجه اول بود که علاوه بر گویندگی، در زمینهٔ مدیریت دوبلاژ هم فعالیت می کرد.
ژاله کاظمی به جای بسیاری از ستاره های سینما صحبت کرده است، از جمله ویوین لی در «اتوبوسی به نام هوس»، اینگرید برگمن، اوا گاردنر، جنیفر جونز، جوآن وودوارد، لزلی کارون، الیزابت تیلور در «گربه روی شیروانی داغ» و «چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد؟»، شرلی مک لین، جولی اندروز در «اشک ها و لبخندها»، ونسا ردگریو، الی مک گراو، جولی کریستی در «دکتر ژیواگو»، فی داناوی، باربارا استرایسند، میا فارو در «گتسبی بزرگ»، لیزا مینه لی و سوفیا لورن در تمام فیلم هایش.
ژاله کاظمی همزمان با کار به تحصیل هم ادامه داد. از دانشگاه ملی در رشته علوم سیاسی لیسانس گرفت، و از دانشگاه کالیفرنیای جنوبی ( با بورس تلویزیون ) فوق لیسانس تعلیم و تربیت گرفت. او همچنین در کنار دکلاماسیون اشعار، گویندگی و خواندن نریشن و دوبلاژ، کار اجرای تلویزیونی را نیز تجربه کرد. معروف ترین برنامهٔ تلویزیونی وی «شما و تلویزیون» نام داشت که در سال های بعد از انقلاب با نام «شما و سیما» ادامه یافت. ژاله کاظمی بعدها در برنامه های ادبیات امروز و ادبیات جهان و ادبیات کلاسیک و مجله های تصویر زمان و مجله هنر این کار را دنبال کرد. در سال های آخر فعالیت خود در تلویزیون، تهیه کننده و مدیر اجرایی چندین برنامه تلویزیونی بود.
