پدیدارشناسی

پدیدارشناسی در دانشنامه ویکی پدیا

پدیدارشناسی

پدیدارشناسی یا پدیده شناسی در اشاره به موارد زیر است:
پدیدارشناسی (فلسفه)
پدیدارشناسی (معماری)
پدیدارشناسی (علم)
پدیده شناسی فیزیک ذره ای
پدیدارشناسی (باستان شناسی)
پدیدارشناسی وجودی در آثار مارتین هایدگر
پدیدارشناسی (روان شناسی)
پدیدارشناسی دین

پدیدارشناسی (فلسفه)

پدیدارشناسی یا پدیده شناسی (به آلمانی Phänomenologie از φαινόμενον phainómenon یونانی باستان به معنای «آنچه دیده می شود»، پدیدار یا پدیده، و λόγος lógos به معنای «بررسی») فلسفهٔ مطالعهٔ ساختارِ تجربه یا آگاهی است. این جنبش فلسفی در ابتدای سدهٔ بیستم میلادی توسط ادموند هوسرل پایه گذاری شد و سپس توسط حلقه ای از متاثرینش در دانشگاه گوتینگن و دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ در آلمان گسترش یافت. جنبش فلسفی پدیدارشناسی سپس به فرانسه، ایالات متحده آمریکا و دیگر نقاط، اغلب در زمینه ای بسیار متفاوت از کارهای اولیهٔ ادموند هوسرل، انتشار یافت. پدیده شناسی را نباید جنبشی یکتا دانست بلکه نویسندگان مختلف این فلسفه در یک خانواده جای می گیرند ولی در همین حال تفاوت های چشمگیری دارند. پدیدارشناسی یک دکترین یا مکتب یکتا نیست بلکه می توان آن را یک طرز فکر، متُد و سبک، و تجربه ای باز و همواره نو شونده که نتایج متفاوتی دارد دانست.
Wikipedia contributors, 'Phenomenology (philosophy)', Wikipedia, The Free Encyclopedia, 17 March 2015, 05:22 UTC, <http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Phenomenology_(philosophy)&oldid=651740657>
ادموند هوسرل پدیدارشناسی را با تأکید بر وجوه التفاتی ذهن و با هدف منظم ساختن فلسفه و فلسفه شناخت به طور اخص به کار برد. البته این واژه را نخستین بار یوهان هنریش لامبرت در کتاب Neues Organon به کار برد. پدیدارشناسی با تفکیک آگاهیِ با واسطه و بی واسطه از یکدیگر، آگاهی انسان را از پدیدارهای ذهنی که بدون واسطه در ذهن وی ظاهر می شوند و ممکن است حتی عینیتی هم نداشته باشند، مطالعه می کند. هوسرل معتقد است هر فعالیت ذهنی «وجه التفاتی» خاصی دارد، یعنی چیزی که ذهن ما در موردش به تفکر می پردا ...

پدیدارشناسی روح را بخوانید.

چنانچه، معنی واژه بالا (برگرفته از دانشنامه ویکی پدیا)، نادرست یا مخالف قوانین جمهوری اسلامی ایران است، خواهشمند است گزارش دهید تا بررسی و حذف گردد => [گزارش]

پدیدارشناسی را به اشتراک بگذارید

پیشنهاد کاربران

محمدمهدی

اصطلاح هرمونتیک، پدیدارشناسی- یا نمودشناسی- را معادل تعبیر فنومنولوژی «Phenomenology» نهاده اند. پدیدار شناسی یا فنومنولوژی، مکتب و روشی است که توسط ادموند هوسرل پایه گذاری شده است دو نظریه پرداز اصلی این مکتب، ادموند هوسرل و مارتین هایدگر پدیدار شناسی را علم تفسیر و تأویل پدیده ها دانسته اند. از دیدگاه پدیدارشناسی ، انسان نمی تواند به شناخت ماهیت اشیا و امور دست یابد و فقط می تواند "نمود" آنها را بصورت "پدیده" درک کند. بنابراین روش پدیدارشناسی نه "قیاسی" است و نه "تجربی" ، بلکه نشان دادن و تفسیر یا تأویل کردن چیزی است که به ذهن و وجدان ما داده می شود. اساس پدیدار شناسی ، رجوع مستقیم به خود واقعیت است که حاصل آن "شهود یا ادراک مستقیم" است. (اشمیت،1995)