پانک

[ انگ . ] ( اِ.) جنبش ضد ارزش جوانان در غرب که با سر و وضع نامناسب و غیر - معمول همراه است .

پانْک (punk)
جنبشِ جوانانِ عاصی اواخر دهۀ ۱۹۷۰، که مظاهر آن را در مُد لباس و موسیقی می توان دید که به قصدِ ایجاد شوک یا حتّی ترس صورت می گرفت. پانک راک۱ در انگلستان آغاز شد و بر اجراهای خشونت بار در قالب آکوردهای سه تایی ، قالب بندیِ زمانیِ سه دقیقه ای تأکید داشت و از نمونه های آن به کارهای سِکس پیستولز۲ می توان اشاره کرد. زیبایی شناسیِ پانک بار دیگر با ایجاد نوستالژی نسبت به آن در دهۀ ۱۹۹۰ رواج یافت ، و پشتیبانِ آن یک جنبشِ نئوپانک۳ در امریکا و گروه هایی همچون کْلَش۴ بود، که از جایگاه «کلاسیک»های راک اند رول۵ برخوردار بودند. نفیِ آنچه که تاکنون موجود بوده ویژگیِ پانک راک است که بیش از یک دهه گروه های امریکایی موسوم به گاراژ ۶ را به خود مشغول کرد ؛ رِگه ۷ و راکابیلی۸ بر کْلَش که موفق ترین گروهِ پانک انگلیسی بوده است عمیقاً تأثیر گذاشتند . جنبشِ پانک ، زنان بیشتری را واردِ راک کرد (مانند اسلیتس۹ ۱۹۷۷ـ۱۹۸۲) و از ویژگی های ضدنژادپرستی و ضدسنت برخوردار بود. محدودیت هایی که این نوع موسیقی به سبب تأکید بر آماتوریسم و برانگیختن خشونت داشت به زوالِ آن انجامید، امّا جنبه هایی از این موسیقی هنوز هم در بخشِ غیرتجاریِ موسیقی پاپ (موسوم به هاردکور (هستۀ سخت )۱۰) و گرانج۱۱ دیده می شود.
punk rockSex PistolsNeo-punkClashrock ‘n’ rollgaragereggaerockabillySlitshardcoregrunge