ودا

نام کتاب مقدس هندوان که کیش هندویی مبتنی بر آن است . لغه از ریشه [ وید ] به معنای [ دانش ] و [ دانستن ] میباشد . وداها سرودهایی هستند که بزبان کهن سانسکریت نوشته شده است و زمان تصنیف آنها را ۱٠٠٠ تا ۲٠٠٠ قبل از میلاد میدانند . این سرودها در چهار دفتر گرد آوری شده اند و عبارتند از : ۱ - ریگ ودا که سرود ستایش خدایان است. ۲ - یاجورودا که حاوی سرودهای نیایش و دستور نذورات و قربانی می باشد و شامل دو دفتر است . ۳ - ساماودا که آهنگها و نغمه ها را در بر دارد . ۴ - اثر وودا که خاص اثر ونها یا کاهنان فدیه و قربانی است . در فرهنگهای قدیم فارسی این کلمه در مورد همین معنی بصورت [ وید ] بکسر اول و ثانی مجهول آمده است .
هلاکی . هلاک

جزو اول از چهار جزو ودا کتاب مقدس برهمنان قدیمترین اثر ادبی هندی بزبان سنسکریت است .

یکی از کتب (( ودا )) ( ه.م.) که کتاب مقدس برهمنان هنداست .

کتاب مقدس هندوئیزم به زبان سنسکریت که پیش از مذهب بودایی وجود داشته و شامل دعاها و سرودهای مذهبی و عباراتی در توبه و استغفار است.

وِدا (هندوئیسم)(Veda)
(در سانسکریت به معنی «معرفت الهی») مجموعه ای کهن از متون مقدس آیین هندو، سروده هایی به زبان سانسکریت. کهن ترین آن ها احتمالاً بین سال های ۲۰۰۰ تا ۱۵۰۰پ م تألیف شده است. چهار مجموعۀ اصلی وداها عبارت اند از ریگ ـ ودا، یا ودای سرودها که بیش از هزار سرود است؛ یَجور ـ ودا، یا ودای جشن ها؛ ساما ـ ودا، یا ودای آوازها و ترانه ها؛ و اَتَرَوا ـ ودا یا ودای اتهرون ها، که آمیخته به نثر و شامل ادعیه و افسون ها و طلسمات است. شرح های نوشته شده بر وداها را برهمنه، و تفسیرهای فلسفی آن را اوپانیشادها گویند.