واکه

[vowel] [زبان شناسی] آوایی که همواره با لرزش تارآواها همراه باشد و در تولید آن مانعی در مسیر جریان هوا ایجاد نشود متـ . مصوت

[anaptyxis] [زبان شناسی] فرایند افزایش یک واکه میان دو همخوان متوالی

[ablaut, vowel gradation, gradation, apophony] [زبان شناسی] تغییرات واکه ای در ستاک با انگیزش ساختواژی

[diphthongization] [زبان شناسی] فرایند تبدیل واکۀ ساده به واکۀ مرکب متـ . دوگانه شدگی مصوت

[monophthongization] [زبان شناسی] فرایند تبدیل واکۀ مرکب به واکۀ ساده متـ . ساده شدگی مصوت

[semi-vowel] [زبان شناسی] همخوانی که در تولید آن مجرای گفتار تنگ شود، ولی به انسداد یا سایش نینجامد و ازاین جهت در مرز میان همخوان و واکه قرار گیرد متـ . نیم مصوت نیم همخوان، نیم صامت semi-consonant

در آواشناسی، واکه یا مُصَوّت (حرف صدادار) صدایی در زبان گفتاری است که ویژگی آن به وسیلهٔ وضعیت باز مجرای صوتی شناخته می شود که در آن هیچ فشار هوایی در بالای حنجره ایجاد نمی گردد.
همخوان
این، در برابر هم خوان (صامت، حرف بی صدا) قرار می گیرد، که ویژگی اش به وسیلهٔ یک انقباض یا بسته شدن در یک یا چند نقطه در مجرای صوتی مشخص می شود. یک واکه هم چنین معمولاً به عنوان هجا شناخته می شود. در تمام زبان ها، واکه ها هسته یا اوج هجا را می سازند، در حالی که هم خوان ها آغاز و پایان هجا را. در هر حال، بعضی زبان ها به صداهای دیگر نیز اجازه می دهند تا هستهٔ هجا را به وجود آورند مانند حرف «ط» در واژهٔ «عطف» (نقطه هجاها یا بخش های واژه را از هم جدا کرده است).
واکه ها یا مصوّت ها در زبان فارسی شش تا هستند و صامت ها به وسیلۀ آن ها ادا می شوند. از ترکیب صامت ها و مصوّت ها، بخش ها و از ترکیب بخش ها، واژگان به وجود می آیند. برخی واژگان یک بخشی و برخی دو یا چند بخشی هستند. واژگان معنادار یک بخشی حداقل از دو و حداکثر از چهار صدا تشکیل شده اند که در واژه های چهارصدایی، حداقل یکی از صامت ها امتدادپذیر است.
واکه ها یا مصوّت ها در زبان فارسی دو دسته بلند و کوتاه هستند.

واکه، اوکایاما (به لاتین: Wake, Okayama) یک منطقهٔ مسکونی در ژاپن است که در Wake District واقع شده است. واکه ۱۵٬۵۶۰ نفر جمعیت دارد.
فهرست شهرهای ژاپن

واکهٔ باز (انگلیسی: Open vowel) یا واکهٔ افتاده (low vowel) به واکه ای گفته می شود که در تولید آن فاصله میان سطح زبان و کام، حداکثر باشد و در اینصورت، مجرای خروج بازدم، اصطلاحاً «باز» است (مانند , ) به همین منوال، واکه های افراشته (مانند ,) که مجرای خروج هوا به هنگام تولیدشان در تنگترین حالت ممکن قرار دارد، «واکه های بسته» نامیده می شوند.

واکه

حرف العلة

حرف العلة