نیجریه

[ویکی شیعه] نیجریه (به انگلیسی: Nigeria)، با نام رسمی جمهوری فدرال نیجریه، پرجمعیت ترین کشور قاره آفریقا است. بیش از نیمی از جمعیت آن مسلمانند و شیعیان این کشور، پرجمعیت ترین گروه شیعی در قاره آفریقا هستند.
پورتال اهل بیت، جمعیت شیعیان نیجریه را در ۲۰۰۸ میلادی، هفت میلیون نفر و مرکز تحقیقات pew در ۲۰۰۹ میلادی، شمار آنان را سه میلیون و ۹۰۰ هزار تن تخمین زده اند. جنبش اسلامی نیجریه متعلق به شیعیان این کشور است که رهبری آن را شیخ ابراهیم زاکزاکی بر عهده دارد. شیعیان نیجریه در شهرهای لاگوس، زاریا و کانو سکونت دارند. پلیس نیجریه بارها به شیعیان در شهرهای مختلف این کشور مانند زاریا و کانو حمله کرده است، که در پی آن شماری کشته و برخی از مراکز متعلق به آنان مانند حسینیه بقیة الله تخریب شده است.
نیجریه در ساحل غربی آفریقا قرار دارد و پرجمعیت ترین کشور این قاره است. پایتخت آن آبوجا، بزرگ ترین شهر آن لاگوس و زبان رسمی آن انگلیسی است. نیجریه ۹۲۳۷۶۸ کیلومتر مربع مساحت دارد و از شمال با نیجر، از غرب با بنین و از جنوب با کامرون همسایه است.

[ویکی اهل البیت] نیجریه یکی از بزرگترین کشورهای آفریقایی (با مساحتی بالغ بر 768/923 کیلومتر مربع) و از لحاظ جغرافیایی، اجتماعی و فرهنگی یکی از متنوعترین این کشورهاست. کشور نیجریه پرجمعیتترین کشور آفریقا و به طور بالقوه یکی از ثروتمندترین آنهاست. جمعیت این کشور طبق آمار سال 1990 بر 110 میلیون نفر تخمین زده شده است.
با وجود اینکه این کشور دارای منابع طبیعی و انسانی فراوانی بوده و از بازار داخلی قدرتمندی برخورداراست اما به هر حال به مقدار زیادی بر روی بخش اقتصاد خارجی و به طور ویژه به درآمد نفتی حاصل از فروش و صادرات آن تکیه کرده است . طبق آخرین آمار بدست آمده در سال 1989 میزان 93 درصد از کل صادرات این کشور را صادرات منابع نفتی تشکیل میدهد.
بیش از 60 درصد از جمعیت این کشور به شغل کشاورزی مشغول میباشند که این خود باعث فراهم آمدن حجم عمده ای از منابع غذایی و ذخایر مواد خام و صادرات غیرنفتی گردیده است.
وجود منابع غنی، بازار داخلی گسترده و پنانسیلهای انسانی موجود در این کشور نتوانسته از افت درآمد و درآمد سرانه ناچیز در دهه 1990 جلوگیری نماید.
طبق آخرین آمار، درآمد سرانه این کشور طی دهة 1980 مبلغ 1000 دلار آمریکا بوده، در حالی که همین مبلغ به 250 دلار طی دهة 1990 تقلیل یافته است. از جمله مهمترین دلایل این افت در تولید ناخالص ملی (GDD) کشور می توان به دلایلی چون بحرانهای نفتی جهان، ضعیفتر شدن بخش کشاورزی و جنگ داخلی کشور اشاره نمود. کشور نیجریه در سال 1960 استقلال خود را بدست آورد. تاریخچة پس از استقلال این کشور همواره با عنادهای قومی منطقه ای و وجود تضاد میان قوانین نظامی و غیرنظامی همراه بوده است. عزل دولت توسط ارتش (نظامیان) در سال 1966، جنگ داخلی از سال (1967 - 1979) و به اجرا درآمدن قوانین دولت نظامی طی سالهای (1970-1979) همگی از جمله عواملی محسوب میگردند که باعث به اجرا درنیامدن قوانین غیرنظامی و ایجاد آزادی در این کشور گردیده است. لازم به ذکر است که قوانین غیرنظامی در این کشور طی سالهای (1979 - 1983) معرفی گردیده و به اجرا درآمد. آماده سازی جهت معرفی دوباره قوانین غیرنظامی و اجرای آن در کشور در تاریخ اکتبر سال 1992 از سر گرفته شد. از جمله فعالیت هایی که برای آماده سازی استقرار دولت غیرنظامی در کشور به عمل آمده می توان به تلاش در جهت برگزاری انتخابات توسط تشکلهای سیاسی و انتخابات دولتی و محلی در سال 1991 اشاره نمود. کشور نیجریه در مرحله بازسازی و تعدیل و هماهنگی اجتماعی و اقتصادی قرار دارد. وضعیت حاکم بر کشور نیجریه باعث افزایش جمعیت 2/3 درصدی، کاهش میانگین سنی عمر به 51 سال و محدود شدن نرخ سواد کشور در میان اشخاص بالغ (چه زن، چه مرد) به 31/54 درصد گردیده است. بر طبق شاخص توسعه بشری، کشور نیجریه در میان 160 کشور جهان در رتبة 129 قرار دارد. لغو قوانین سابق نظامی، برگزاری انتخابات عمومی و اتخاذ سیاستهای مشارکتی که در سال 1992 جهت تحقق آن برنامه ریزی گردیده از اهمیت زیادی در ترسیم چهرة آینده کشور برخوردار میباشد. ساختار اداری فدرال در 21 ایالت کشور نیجریه شکل گرفت. در سال 1960 (تاریخ استقلال) کشور نیجریه به تعداد 3 ایالت و در سال 1975 به 19 ایالت تجزیه گردید. نظام حکومتی فدرال نیجریه بر تمرکز قدرت مرکزی بر ایالتهای فدرال و ارتش (نیروی نظامی) و تجزیه همسان کشور به ایالتهای کوچک که خود نماد رهایی و نجات گروه های قومی و نژادی نیجریهای میباشد استوار گردیده است. تنوعات قومی و نژادی به معنای واقعی آن در کشور نیجریه وجود دارد چرا که در این کشور بالغ بر 250 گروه قومی تمرکز یافته اند. از جمله مهمترین و بزرگترین تنوعات قومی کشور نیجریه می توان به 3 قوم Yoruba ، Ibo و HausaِFulani در شمال کشور اشاره نمود. لازم به ذکر است که اقوام : Yoruba ، Ibo ، HausaِFulani ، Kahuri ، Tiv ، Edo ،Nupe ، Ibibio و Ijaw تقریباً 80 درصد از جمعیت کل کشور را تشکیل میدهند. لازم به ذکر است که 50 درصد از جمعیت کشور نیجریه را مسلمانان، 35 درصد از جمعیت را مسیحیان و 15% باقی مانده آن را روح گرایان (animists) تشکیل میدهند.
در قانون اساسی کشور فعالیتهای مختلف نیجریهایها در جهت رشد و توسعة فرهنگ کشور مورد توجه قرار گرفته و از جانب دولتهای نظامی و غیرنظامی کشور حمایت میگردد اما با این وجود سیاست فرهنگی غنی در خصوص ایالتهای این کشور عرضه نگردیده است. از جملة دستورالعمل های مشخص سیاست فرهنگی کشور نیجریه می توان به موارد ذیل اشاره نمود: 1- تجزیه و تحلیل و درک زندگی فرهنگی نیجریهای، ارزشهای فرهنگی و برآورده نمودن نیازها و انتظارات فرهنگی مردم 2- تأیید و تصدیق ارزشهای فرهنگی اصیل و میراث فرهنگی کشور 3- تجلّی هویت فرهنگ ملی و حمایت یکسان از هویتهای فرهنگی قومیتهای مختلف کشور 4- توسعة زیرساختهای فرهنگی و ارائه فنآوریهای جدید در فعالیتهای فرهنگی کشور 5- برقراری ارتباط میان فرهنگ و آموزش و همچنین میان آموزش و صنایع فرهنگی گوناگون بالاخص رسانه های گروهی کشور سیاست فرهنگی ملی کشور نیجریه عموماً به عنوان ابزاری در جهت ارتقاء هویت ملی و برقراری اتحّاد و ارتباط میان فرهنگهای مختلف نیجریهای و آفریقایی موجود در کشور میباشد و این در حالی است که سیاست فرهنگی دولتهای فدرال بر تأیید، تصدیق و رشد و توسعه فرهنگهای قومی خاص موجود در کشور استوار گردیده است.
سازمانهای دولتی و نیمه دولتی
وزارت فرهنگ و رفاه اجتماعی کشور نیجریه که مسؤول اجرای سیاستهای فرهنگی کشور میباشد از 2 اداره تشکیل شده است. اداره فدرال فرهنگ مسؤول تدوین و تنظیم و همچنین اجرای سیاستهای فرهنگی ملی کشور میباشد. به عبارت دیگر اداره مذکور مسؤول تأمین اعتبارات مالی و ارتقاء سطح کیفی و کمی سازمانهای فرهنگی ملی و برقراری روابط بین المللی فرهنگی با سایر کشورهای جهان میباشد. شورای ملی فرهنگ و هنر کشور نیجریه به تشویق، ترغیب و توسعه کلیة جنبه های فرهنگی کشور نیجریه پرداخته و در زمینه های مختلف فرهنگی به برقراری روابط متقابل با سازمانهای فعال دولتی و خصوصی میپردازد. از جملة سازمانها و ارگانهای فدرال کشور که تا اندازهای در اجرای سیاستهای فرهنگی کشور دخیل میباشند می توان به وزارت اطلاعات و آموزش و پرورش کشور اشاره نمود. از جملة بخشهای فرهنگی مختلف کشور که تحت نظارت و پوشش سازمانهای قانونی (سازمانهای دارای نظام نامه) سطح فدرال قرار دارند می توان به کمیسیون ملی موزه ها و بناهای یادبود، کتابخانة ملی نیجریه، مرکز تمدن و هنرهای آفریقایی و سیاهپوستان، گالری ملّی هنرهای مدرن، بنگاه رادیوی فدرال نیجریه، سازمان تلویزیون نیجریه و سازمان فیلم نیجریه اشاره نمود. وزارت فدرال فرهنگ و امور اجتماعی نیجریه مسؤول برقراری همکاری و هماهنگی میان سازمانهای مختلف فرهنگی کشور درسطوح مختلف محلی، ایالتی و ملی میباشد . اگرچه دولت فدرال نیجریه به حمایت اجرایی از ایالات مختلف کشور میپردازد، مسؤولیت ارتقاء و توسعه فرهنگ بر عهدة ایالتهای کشور و مقامات ایالتی میباشد. مقامات ایالتی کشور نیجریه تحت تصویب قوانین فدرال به تشکیل شوراهای فرهنگی هنری ایالتی میپردازند. شوراهای هنری مذکور مسؤولیت مدیریت، توسعه و ارتقاء سیاستهای فرهنگی ایالتی کشور را بر عهده دارند.

نیجریه (Nigeria)
نمایی از شهر آبوجا، پایتخت نمایی از شهر آبوجا، پایتخت نمایی از شهر آبوجا، پایتخت موقعیت. جمهوری فدرالِ نیجریه در افریقای غربی و در ساحل شمالی خلیج گینه جای دارد و از شمال غربی و شمال به نیجر، از شرق به چاد و کامرون، از جنوب به خلیج گینه، و از غرب به بنین محدود می شود. مساحت این کشور ۹۲۳,۷۷۰ کیلومتر مربع و آبوجا پایتخت آن است.سیمای طبیعی. رود نیجر و رود بنوئه، که مهم ترین عوارض طبیعی این سرزمین اند، در نواحی مرکزی نیجریه یکدیگر را به شکل حرف Y قطع و سرزمین مزبور را به سه بخش شمالی، غربی، و شرقی تقسیم می کنند: ۱ـ فلات جوس با ارتفاع متوسط ۱,۳۰۰ متر، بخش شمالی را تشکیل می دهد و حوضۀ رودهای نیجر و بِنوئه و نیز دریاچۀ چاد و صحرای افریقا را از هم جدا می کند. حوضۀ غربی (حوضۀ نیجر)، که از رودخانه های سوکوتو و کادونا و چند رود دیگر تشکیل شده، با شیب نسبتاً تند به رود نیجر منتهی می شود. رودخانۀ گونگولا و چند رود دیگر در حوضۀ بِنوئه جریان دارند و با شیب تند به رودخانۀ بنوئه می ریزند. حوضۀ چاد یا دشت هوسالَند نیز، که از رودخانۀ مرزی کومادوگو یوبِه و یکی دو رود دیگر پدید آمده است، با شیب ملایم به دریاچۀ مرزی چاد منتهی می شود. فلات جوس که از شرق به رشته کوه های مرزی ماندارا می پیوندد، نواحی شمالی کامِرون را از نیجریه جدا می کند و دامنه های شمالی آن به مرز نیجر و حاشیۀ جنوبی صحرای بزرگ افریقا پایان می یابد. ۲ـ بخش غربی درّۀ نیجر (شاخۀ غربی حرف Y) از جلگۀ پَست ساحلی با عرض متوسط ۸۰ کیلومتر در جنوب و ارتفاعات یوروبا در مرکز تشکیل شده و دامنه های شمالی و شرقی آن به درّۀ رود نیجر ختم می شود. بیشتر شهرها و نواحی مسکونی نیجریه و نیز تأسیسات صنعتی کشور در همین بخش جای دارند و قوم یوروبا، که عمدتاً پیرو آیین اسلام اند، در این قسمت به سر می برند. ۳ـ بخش شرقی درّۀ نیجر (شاخۀ شرقی حرف Y) از یک جلگۀ پست ساحلیِ پوشیده از درختان کرنا و چندل با عرض حدود ۸۵۰ کیلومتر تشکیل یافته که رو به شمال بر ارتفاع آن افزوده می شود و از شمال به تپه ماهورهای اودی و اِنوگو، کوه های مرزی گوتل، در مرز کامرون، و بالاخره به کوه های شبِشی منتهی می شود. ارتفاعات اخیر و نیز کوه وُگل (دیملانگ) با بلندی ۲,۰۴۲ متر مرتفع ترین نقطۀ نیجریه است که در دنبالۀ غربی ارتفاعات آدام آوا قرار دارند و میدان های نفتی نیجریه در آن واقع اند. قوم مسیحی ایبو نیز در این بخش به سر می برند. کشور نیجریه به ۳۶ ایالت تقسیم می شود و شهر های مهم آن عبارت اند از آبوجا، ایبادان، لاگوس، آبئوکوتا، اونیتشا، پورت هارکِرْت، اوشوگبو، اِنوگو و کانو. اقلیم نیجریه مدارگانی است و بارندگی عامل مؤثری در آن به شمار می آید. جریان های اقیانوسی و نیز وزش بادهای گرم و خشک توأم با گرد و غبارِ ناحیۀ صحرا که به هارماتان معروف است، در اقلیم این کشور تأثیر بسزا دارند. در مجموع اقلیم کشور مذکور بسیار گرم و مقدار بارندگی در نواحی مختلف آن متفاوت است و از نواحی ساحلی به سوی درون بوم کاهش می یابد. فصل بارندگی آن از فروردین تا مهر به درازا می کشد. میانگین دمای شهر لاگوس در دی ماه ۲۷.۲ درجۀ سانتی گراد، در تیرماه ۲۵.۶ درجۀ سانتی گراد، و میانگین بارندگی سالانۀ آن ۱,۸۳۶ میلی متر است. تقریباً ۱۵ درصد از سطح این کشور پوشیده از جنگلِ درختان ماهون، آبنوس، کرنا، و علفزارهای ساوانایی و نخل روغن است و فیل، گاو وحشی، شیر، ببر، پلنگ، آهو، میمون، شغال، کفتار، اسب آبی، تمساح و انواع پرنده حیات وحش آن را تشکیل می دهند.
اقتصاد. بیشتر مردم نیجریه به کشاورزی اشتغال دارند و کاکائو و کائوچو عمده ترین محصول صادراتی آن است. بادام زمینی، کاساوا، سیب زمینی هندی، و برنج در جنوب و ارزن و ذرت خوشه ای در شمال تولید می شود. گله داری و پرورش دام نیز بیشتر در شمال این کشور متداول است. صنعت شیلات، که میزان صید آن به ۴۶۰هزار تن می رسد، در آب های ساحلی و نیز آب های درون بومی نیجریه متمرکز است. از ۱۴میلیون هکتار جنگل های نیجریه نیز حدود ۱۰۰میلیون متر مکعب چوب و الوار به دست می آید. کانی های نیجریه در اقتصاد این کشور نقش مهمی دارند و نفت و مشتقات آن ۹۷ درصد از صادرات آن را تشکیل می دهند. تولید نفت این کشور به۲.۵ میلیون بشکه در روز می رسد، میزان ذخیرۀ آن ۳۰میلیارد بشکه است، و درآمد ماهانۀ آن به ۱میلیارد دلار بالغ می شود. ذخیرۀ گاز طبیعی نیجریه ۶میلیارد متر مکعب است و صادرات روزانۀ آن ۱,۴۱۵ هزار متر مکعب است. علاوه بر نفت و گاز، سنگِ مرمر، زغال، آهن، سرب، روی، طلا، و اورانیوم دیگر کانی های آن را تشکیل می دهند. تولید روغن نخل، کاغذ، شکر، سیمان، دخانیات، تخته و چوب، مواد غذایی، نوشابه، منسوجات، و پوشاک نیز ازجمله فعالیت های صنعتی این کشور است.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر نیجریه جمهوری فدرال با دو مجلس قانون گذاری است. مجلس سنای نیجریه ۱۰۹ عضو، سه سناتور از هر ایالت و یک سناتور از پایتخت دارد و مجلس نمایندگان آن از ۳۶۰ نمایندۀ منتخب تشکیل شده است. دورۀ ریاست جمهوری این کشور و نیز دورۀ هر یک از دو مجلس چهار سال است.
مردم و تاریخ. جمعیت نیجریۀ ۱۵۸,۴۲۳,۰۰۰ نفر (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن ۱۷۱.۴ نفر در کیلومتر مربع است. رشد سالانۀ جمعیت این کشور ۲.۲درصد است و قبایل هوسا و یوروبا ۴۲.۵درصد از این جمعیت را تشکیل می دهند. ۴۹ درصد از مردم آن مسیحی اند و ۶۵ درصد از آنان در روستاها زندگی می کنند و زبان رسمی آنان انگلیسی است. سرزمین نیجریه از هزاران سال پیش مسکونی بوده است و در طول تاریخ امپراتوری ها و سلطان نشین های چندی در آن سرزمین ظهور کرده اند. پرتغالی ها در قرن ۱۵ به شناسایی سواحل نیجریه پرداختند. انگلیسی ها نیز در قرن ۱۶ به این سرزمین وارد شدند و ایستگاه های خرید و فروش برده و دفاتر کشاورزی در آن تأسیس کردند. آنان در قرن ۱۹ سراسر نیجریه را تصرف و در ۱۹۱۴ آن جا را به مستعمرۀ تحت الحمایۀ خود تبدیل کردند. این سرزمین در ۱۹۵۴ به خودگردانی داخلی نایل آمد و در اکتبر ۱۹۶۰ به استقلال کامل رسید، و در همان سال به عضویت سازمان ملل متحد پذیرفته شد. نوع حکومت این کشور در ۱۹۶۳ از فرمانداری کل به جمهوری فدرال تغییر یافته است.