نظریه شبیه سازی

أمّا نه بصورت فلم Matrix
همه افراد که NDE را تجربه کردند با شدت اطمئنان کامل شاهد هستندکه بعد از جدا روح از بدن به جهان واقعی برمیگردند یا واردمیشوند.
وَ ما هذِهِ الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَهْوٌ وَ لَعِبٌ وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ64

این اظهارات، بحث های گسترده ای را در جامعه علمی و عمومی برانگیخته است. برای درک بهتر این نظریه، باید به مفهوم �فرضیه شبیه سازی� ( Simulation Hypothesis ) و پیشینه آن بپردازیم.
فرضیه شبیه سازی: آیا واقعیت ما یک شبیه سازی است؟
فرضیه شبیه سازی بیان می کند که تمام تجربیات و ادراکات ما ممکن است نتیجه اجرای یک برنامه رایانه ای پیچیده باشد. این ایده که توسط فیلسوفانی مانند نیک باستروم ( Nick Bostrom ) مطرح شده، پیشنهاد می دهد که تمدن های پیشرفته می توانند شبیه سازی هایی از اجداد خود ایجاد کنند.
باستروم در مقاله ای در سال 2003 استدلال می کند که حداقل یکی از سه گزاره زیر صحیح است:
انقراض بشر قبل از رسیدن به مرحله �فراانسانی� ( Posthuman ) : احتمال دارد که بشریت قبل از دستیابی به توانایی ایجاد شبیه سازی های پیشرفته، منقرض شود.
عدم تمایل تمدن های فراانسانی به اجرای شبیه سازی های اجدادی: تمدن های پیشرفته ممکن است علاقه ای به اجرای شبیه سازی های اجدادی نداشته باشند.
احتمال بالای زندگی در یک شبیه سازی: اگر تمدن های پیشرفته تعداد زیادی شبیه سازی ایجاد کنند، احتمال اینکه ما در یکی از آن ها زندگی کنیم، بسیار بالا است.
با توجه به این استدلال، اگر ما فرض کنیم که تمدن های پیشرفته ای وجود دارند که توانایی ایجاد شبیه سازی های اجدادی را دارند و این کار را انجام می دهند، احتمال اینکه ما در یکی از این شبیه سازی ها زندگی کنیم، بسیار زیاد است.