نبات

اسم: نبات (دختر) (عربی) (تلفظ: nabat) (فارسی: نَبات) (انگلیسی: nabat)
معنی: ماده خوراکی سفت، بلورین، و شیرین
برچسب ها: اسم، اسم با ن، اسم دختر، اسم عربی

نبات. [ ن َ ] ( ع اِ ) گیاه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( غیاث اللغات ). روئیدنی ، که لفظ دیگرش گیاه است. ( فرهنگ نظام ). رستنی. ( لغات فرهنگستان ). هر سبزه و درخت که از زمین بروید. ( ناظم الاطباء )( غیاث اللغات ). اسمی است که شامل می شود بر هر چیزی که بروید از زمین از قبیل درخت و گیاه. ( از اقرب الموارد ). ابن الارض. بنت الارض. ( مرصع ). جسم بالنده و فزاینده غیر حیوان. یکی از موالید ثلاث مقابل جماد و حیوان. گیاه. نبت. رستنی. ج ، انبتة، نباتات :
صحرای بی نبات پر از خشکی
گوئی که سوخته ست به ابرنجک.چو آورد لشکر بسوی فرات
شمار سپه بیش بود از نبات.دو در بوم بغداد و آب فرات
پر از چشمه و چارپای و نبات.همی تاخت تا پیش آب فرات
ندید اندر آن پادشاهی نبات.هر روز سحاب را مسیر دگر است
هر روز نبات را دگر زینت و رنگ.تا شد سحاب جودش با ظل و با مطر
آمد نبات مدحش در نشو و در نما.خرد را اولین موجود دان بی نفس و جسم آنگه
نبات و گونه گون حیوان و آنگه جانور گویا.بنگر نبات مرده که چون زنده شد به تخم
آنکه ش نبود تخم چگونه فناشده ست ؟تو را خدای زبهر بقا پدید آورد
تو را ز خاک وهوا و نبات و حیوان را.بر مرغزاری رسید آراسته به انواع نباتات. ( کلیله و دمنه ).
گر نبات از دست راد او نما یابد همی
زآب حیوان مایه در ترکیب حیوان آورد.نباتش هر زمانی از زبان حال میگوید
کسی کآن ابر ما کم کرد گم باد از جهان نامش.چون خیال آن مهندس در ضمیر
چون نبات اندر زمین دانه گیر.دایه ابر بهاری را فرموده تا بنات نبات را در مهد زمین بپروراند. ( گلستان ).
آنکه نبات عارضش آب حیات میخورد
در شکرش نگه کند هرکه نبات میخورد.تو از نبات گرو برده ای به شیرینی
به اتفاق ولیکن نبات خودروئی.ز مهد خاک بنات نبات را لطفت
برآورد به نبات بنات خلد برین.بیشتر بخوانید ...

نوعی شیرینی بشکل شوشه که ازشیره شکردرست میکنند، گیاه، آنچه که اززمین برویداعم ازگل وگیاه ودرخت
۱ - ( اسم ) گیاه رستنی نبت : دایه ابر بهاری رافرموده تابنات نبات رادرمهد زمین بپرورد... جمع نباتات .توضیح ( اسم ) نام عام برای هرگونه روییدنی .یا علم نبات . گیاه شناسی .توضیح نزدقدما یکی ازشعب طبیعی درمعرفت اجسام نامیه و نفوس وقوای نباتی .۲ - ( مصدر ) روییدن نبت رستن .۳ - ( اسم ) قندپانیذفانیذ ( که آنراازقصب نیشکربدست میاوردند ): این نبات ازکدام شهر آرند توقلم نیستی که نیشکری . سعدی لغ. ) طبع قصب ارمایه نبردازسخن تو ازکل نبات ازچه نبات ازقصب آمد? ( عثمان مختاری .چا.همائی ۵۵۴ ) یاحب نبات .۱ - دانه نبات . ۲ - دهان معشوق : گفتم که لبت گفت :لبم آب حیات گفتم دهنت گفت :زهی حب نبات . ( حافظ .۳۷ ) یانبات سفید( اسفید ) : قنادازقندسفید- که اول بجوشاند- نبات اسفیدبیرون گیرد.یا نبات سوخته .شکریاقندرابر آتش باکمی آب ذوب کنند.و آن پس ازتبلوررنگ سرخ نزدیک به سیاه گیردوسپس آب رابر آن ریزندتاباردیگر حل شودونوشندو آن برای اسهال وبعض امراض فم المعده سودمنداست .یانبات شکر.شکرمصفای بلوری شده .توضیح بلورهای درشت قندکه بصورت ماکلهای تداخلی وبراثرسردشدن بسیار بطئ شیره غلیظ تندحاصل میشوند.معمولا برای تهیه نبات شیره غلیظ قندراجوشانده مدت چندروزدرحرارت ملایم ( ۳۶ درجه ) نگاه میدارندگل قندگلقند.
اسم پارسی قند است که آن را فانیذ گویند نوعی قند مصفا که بعضی اهل هند آنرا مصری گویند .

(نَ ) [ ع . ] (اِ. ) ۱ - شکر بلور شده ، قند. ۲ - روییدنی ، گیاه . ج . نباتات .

۱. نوعی شیرینی بلورین که از شیرۀ شکر درست می کنند.
۲. گیاه.

/nebaat/ نبات - شکر بلورین

گیاه

حلوی , خضار