( موالسة ) موالسة. [ م ُ ل َ س َ ] ( ع مص ) به کنایه گفتن سخن را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || ظاهر کردن خلاف نهانی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || خیانت کردن کسی را و خدعه نمودن با او و مداهنه کردن او را. ( ناظم الاطباء ). || همدیگر را فریب کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). فریب آوردن با کسی. ( تاج المصادر بیهقی ). و رجوع به ماده قبل شود.