منافع ملی

ما متحدان و دشمنان همیشگی نداریم. تنها منافع ملی ماست که همیشگی و دایمی است، و وظیفه ما، دنبال کردن این منافع است.»لرد پالمرستون، نخست وزیر بریتانیا در سده نوزده میلادی.
منافع حیاتی: منافعی که با موجودیت یک دولت در ارتباط است و به هیچ وجه قابل مذاکره نیست.
منافع مهم: منافعی که دولت ها برای حفظ و صیانت آن ها در مذاکرات تلاش می کنند
منافع حاشیه ای: منافعی که تنها برای بالا بردن قدرت چانه زنی یک دولت در مذاکرات ایجاد شده و قابل چشم پوشی اند.
منافع ملی به اهداف که یک دولت در سطح بین المللی برای حفظ آن ها تلاش می کند اطلاق می شود. منافع ملی از لحاظ درجه اهمیت به سه دسته تقسیم می شوند:
منافع ملی ممکن است به مثابهٔ هدف های اولیه و همیشگی کشور تعریف شوند واین هدف های همیشگی به ارزش های چهارگانهٔ زیر اطلاق می گردد:
انواع منافع ملی: اختلاف زا: که قابل مصالحه و مرافعه هستند. متعارض. زمانی که منافع بازیگران با یکدیگر تفاوت اصولی دارند مشترک. منفعت های همسان بازیگران موازی. زمانی که ارتقا وافول منافع ملی یک کشور به ارتقا یا افول منافع ملی کشور دیگر بستگی دارد.