مفسده

/mofsede/
مترادف مفسده: افساد، تباهی، فتنه، فساد، مفسدت
متضاد مفسده: صلاح
معنی انگلیسی:
mischief, evil, depravity

لغت نامه دهخدا

مفسده. [ م َ س َدَ / دِ ] ( از ع ، اِ ) بدی و تباهی. زیان و فساد. هرچیز زیان آور. ( از ناظم الاطباء ). مفسدة :
ایزد که همی کرد مرکب تن و جان
در هر عضوی مصلحتی کرد نهان
گر مفسده ای ندیده بودی به زبان
محبوس نکردیش به زندان دهان.
مسعودسعد.
و رجوع به دو مدخل قبل شود.
مفسده. [ م ُ س ِ دَ / دِ ] ( از ع ، ص ) مفسد. مضر. مخرب. ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

بدی و تباهی، سبب فسادوتباهی، مفاسد جمع
( اسم ) مونث مفسد
ماخوذ از تازی مفسد و مضرر و مخرب

فرهنگ معین

(مَ سَ دِ ) [ ع . مفسدة ] (اِ. ) تباهی ، فساد. ج . مفاسد.

فرهنگ عمید

۱. بدی و تباهی.
۲. سبب فساد و تباهی.

پیشنهاد کاربران

این واژه عربی است و پارسی آن اینهاست:
اوتیوچ utyoch ( سنسکریت: اوتکُچَ )
نیرتی ( سنسکریت )