مسخ

دگرگون کردن صورت وبرگرداندن آن بصورت زشت تر ، وکسی که تغییرشکل یافته وبصورتی زشت در آمده باشد
۱ - ( مصدر ) برگرداندن صورتی بصورت زشت تر دیگر گون ساختن . ۲ - بسیار غلط نوشتن . ۳- ( اسم ) دگرگون سازی . ۴- ( صفت ) کسی که بصورت زشت تر در آمده ممسوخ . ۵ - تعلق روح انسانی است - بعد مفارقت از بدن خود - ببدن حیوانی تماسخ .

( مصدر ) ۱ - بصورت زشتی در آمدن ۲ - روح انسان پس از جدایی از بدن ببدن حیوانی در آمدن .

( مصدر ) ۱ - بصورت زشتی در آوردن . ۲- روح انسان راپس از مفارقت از بدن ببدن حیوانی در آوردن . ۳- شخصی را تبدیل بشیئی کردن : چون زنی از کار بد شد روی زرد مسخ کرد او را خدا و زهره کرد . ( مثنوی )

(مَ) [ ع . ] ۱ - (مص م .) وضع یا فرایند تبدیل موجودی به موجودی پست تر و زشت تر. ۲ - (اِمص .) دگرگون سازی .

تغییرشکل یافته، به ویژه به شکل حیوان درآمده، زشت شده.

مَسْخْ تغییر صورت انسان به صورت حیوان است. منابع اسلامی موارد متعددی برای مسخ ذکر کرده اند که معروف ترین آن ها داستان اصحاب سبت است. مشهور مفسران مسخ را معنایی حقیقی دانسته که ظاهر انسانی را نیز دگرگون می کند. روایات بر تحقق مسخ در قیامت نیز دلالت دارند.
ابن منظور مسخ را به معنای تغییر صورتی به یک صورت بد دانسته است. لفظ مسخ یکبار در قرآن آمده است. محتوای مسخ نیز در چندین آیه درباره اصحاب سبت (سوره بقره، آیه۶۵؛ سوره مائده آیه ۶۰، سوره اعراف آیه ۱۶۶.) ذکر شده است.
در تناسخ، روح پس از جدایی از بدن خویش، به جنین یا بدن دیگر تعلق می گیرد، ولی در مسخ، روح از بدن جدا نمی شود؛ بلکه تنها شکل و صورت بدن تغییر می کند تا انسان گناه کار خود را به صورت حیوان دیده و از آن رنج ببرد. به تعبیر دیگر نفس انسان تبهکار از مقام انسانی به مقام حیوانی تنزل نمی کند.

معنی مَسَخْنَاهُمْ: آنان را مسخ کردیم - چهره ی آنان را از شکل انسانی به شکلی زشت وبد منظر تبدیل کردیم (کلمه مسخ برگشتن آدمي به خلقتي زشت و بد منظره است ، همچنان که در داستان بني اسرائيل جمعي از انسانها به صورت ميمون و خوک برگشتند . )
معنی مُضِيّاً: گذشتن - رفتن (معناي جمله فما استطاعوا مضيا و لا يرجعون اين است که : نه ميتوانند به سوي عذاب روانه شوند و نه از عذاب برگردند و حالت قبل از عذاب خود را دريابند . پس کلمه مضي و رجوع کنايه هستند از برگشتن به حالت سلامت ،از باقي ماندن بر حالت عذاب و مسخ)
تکرار در قرآن: ۱(بار)
مسخ بنابرآنکه در مجمع و قاموس و اقرب ذکر شده عوض شدن شکل و صورت است به شکل قبیح. راغب آنرا عوض شدن شکل و اخلاق گفته است و از بعضی حکما نقل می‏کند که مسخ دوقسم است: مسخ جسمی و مسخ اخلاقی... معنی آیه: و اگر می‏خواستیم آنها را در جای خودمسخ به شکل دیگری در می‏آوردیم که نمی‏توانستند بروند و برگردند. یعنی قدرت نمی‏داشتند که در آن عذاب راحت بمانند و یا به حالت اول برگردند مراد از مسخ در ایه تغییر و تحول شکل است نه اخلاق این کلمه بیشتر از یک مورد در قرآن کریم نیست. رجوع شود به «قرد».

در افسانه ها به تغییر شکل و دگردیسی افراد و اجسام از شکل اولیه به شکلی زشت تر مَسخ گفته می شود. در برخی داستان ها آن را یکی از انواع تناسخ به شمار آورده اند.
تناسخ ارواح
رسخ
فسخ
نسخ در قرآن
به تصریح قرآن در امت های پیشین مسخ صورت پذیرفته است و گروهی از گناهکاران به صورت میمون و خوک درآمده اند. در این باره رجوع کنید به بقره۶۵، مائده۶۰، اعراف۱۶۶.
باید توجه داشت که مسخ به نوعی تناسخ است! زیرا به هرحال روح به بدن جاندار بازمی گردد

مسخ، در افسانه ها به تغییر شکل و دگردیسی فرد از شکلی به شکل دیگر مسخ گفته می شود.
دگرپیکری، حالتی که در داستان ها موجودی از شکلی به شکل دیگر درآید.

مَسخ
(در لغت به معنای بدترکردن یا تبدیل صورت کسی به صورتی زشت تر) دو معنا دارد: یکی در اصطلاح فلسفی که از اقسام تناسخ است. دیگری معنای عام تر که در قرآن نیز به کار رفته است و دلالت دارد بر تبدیل شدن ظاهر انسان بهظاهری جانورآسا و زشت مانند خوک و میمون، براثر گناهان.