( مرضوفة ) مرضوفة. [ م َ ف َ ] ( ع ص ) تأنیث مرضوف که نعت مفعولی است از مصدر رضف. رجوع به رضف شود. || شکنبه که آن را پاکیزه کرده و در سفر همراه دارند و به وقت حاجت هرگاه دیگ نباشد در آن پاره های گوشت اندازند بعد از آن سنگریزه را گرم کرده در همان شکنبه نهند تا آن گوشت پخته گردد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || قِدر مرضوفة؛ دیگ به سنگریزه های تفسان پخته. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
