مدردب. [ م ُ دَ دِ ] ( ع ص ) خوار و فروتن. ( آنندراج ). خاضع. ذلیل. ( از متن اللغة ). رجوع به دردبة شود. || شخصی که از ترس چیزی پس و پیش نگرسته ترسان دود. ( آنندراج ). چون خائفان دونده و اطراف را نگرنده. ( از متن اللغة ). نعت فاعلی است از دردبة. رجوع به دردبة شود.
