مخترع

اختراع کننده، کسی که چیزی ابداع وایجادکند، نوپدید آورده، ایجادشده
( اسم ) ۱- آفریننده ایجاد کننده موجد . ۲- نوپدید آورنده مبتدع : تصنیف هر مبتدئی وتالیف هر مخترعی از سخن لاغر و فربه و خلل وحشو وزیاده و نقصان خالی و صافی نباشد جمع : مخترعین .
[inventor] [حقوق، مدیریت-مدیریت فنّاوری] کسی که محصولی را اختراع می کند

(مُ تَ رِ) [ ع . ] (اِفا.) اختراع کننده ، ایجادکننده ، آن که چیز جدیدی را اختراع کرده است .

کسی که چیزی را ابداع و ایجاد کند، اختراع کننده.
پدیدآمده، ایجادشده.

مخترع (به انگلیسی: Inventor) کسی است که چیز تازه ای می سازد یا راه تازه ای برای به کارگیری روش های قدیمی پیدا می کند. به چیزی که مخترع می سازد، اختراع می گویند. همهٔ چیزهایی که انسان ساخته است، مخترعی داشته اند.
صادقی نشاط، امیر، حمایت از حقوق پدیدآورندگان نرم افزارهای کامپیوتری، تهران: سازمان برنامه و بودجه، چاپ اول، ۱۳۷۶ ص۱۵۵.
قانون ثبت اختراعات آمریکا
قانون ثبت علایم و اختراعات ایران مصوب ۱۳۱۰
نظام های حقوقی، تعاریف متفاوتی از مخترع ارائه نموده اند:از یک دیدگاه مخترع کسی است که برای اولین بار در ذهنش راه حل مشکل خاص ظهور کرده و او نیز راه حل مذکور را به صورت محصول یا فرایندی تجسم مادّی بخشیده است. دستگاه های حقوقی نظیر سیستم ایالات متحده آمریکا این تعریف را از مخترع ارائه داده اند. (first to invent). لیکن در اکثر نظام های حقوقی، مخترع، اولین فردی است که برای ثبت اختراع خود به اداره ثبت اختراع مراجعه می نماید. در مادهٔ ۲۹ قانون ثبت علائم و اختراعات ایران این نظام پذیرفته گردیده است. در این نظام شاید فرد درخواست دهنده، مخترع واقعی نباشد، لیکن فصل خصومت هدف مهّمتری است که نظام اخیر آن را دنبال می نماید و این بر عهده مخترع است تا در اولین فرصت و در مهلت پیش بینی شده به اداره ثبت اختراع مراجعه نموده و اختراع خود را به ثبت برساند.

ماروی

بنز

در سال 1904توسط لرد و ترود انگلیسی

سال 1855 توسط پنس آمریکائی

نپر

وات

در سال 1895توسط رونتگن آلمانی

جیمز وات

ولتا

وسط برادران مون گل فیه فرانسوی

موجد ، جاعل ، مخترع

ماهر ، با هوش ، دارای قوه ابتکار ، ناشی از زیرکی ، مبتکر ، دارای هوش ابتکاری ، مخترع

مبدع , مخترع