مجبل. [ م ُ ب ِ ] ( ع ص ) به کوه رونده. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) کسی که بر کوه بالا می رود. ( ناظم الاطباء ). || اسبی که با پای خود زمین را می کند. ( ناظم الاطباء ).
