متالهین

لغت نامه دهخدا

متألهین. [ م ُ ت َ ءَل ْ ل ِ ] ( ع ص ، اِ ) به معنی پرستش کنندگان و عبادت کنندگان حق تعالی و حکمای صاحب اسلام. ( آنندراج ) ( غیاث ). ج ِ متأله در حالت نصبی و جری. و رجوع به متأله و تأله شود.

فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع متاله در حالت نصبی و جری ( در فارسی مراعات این قاعده نکنند )

پیشنهاد کاربران

سلیم
متألهینک واژه ای اربی ست برابری اش در فارسی ستایش کنندگان ست، از نامهای پر آوازه دانای خردمند ملا صدرا �صدر المتألهین برابر با پیشگام ستایش کنندگان� ست.

بپرس