ماجای برهنه (به
اسپانیایی: La maja desnuda) یکی از معروف ترین و پرحاشیه ترین آثار نقاش
اسپانیایی فرانسیسکو گویا (۱۷۴۶ - ۱۸۲۸) است که بین سالهای
۱۷۹۷ تا
۱۸۰۰ خلق شده است.
گویا که خود نقاش دادگاه و مورخ رسمی خاندان سلطنتی اسپانیا بود، در این اثر زنی
مادریدی را نشان می دهد که در فضایی تیره و بر روی تختی کاملاً برهنه دراز کشیده و به فضای مقابلش خیره شده است. «ماجا» و «ماجو» القابی بود که به ترتیب به زنان و مردان مادریدی در
قرن هجدهم و
نوزدهم میلادی اطلاق می شد. آنها معمولاً از طبقه متوسط و فقیر مادرید به حساب می آمدند که همواره سعی می کردند در پوشش ظاهری با دیگران و به خصوص غریبه ها متفاوت باشند و زبان اسپانیایی را آهنگ گونه و با لهجه ای دلنشین صحبت می کردند.
این اثر اولین نگاره از یک زن به صورت کاملاً برهنه بود که نمایش عمومی آن در اسپانیا و سپس در فضای بسته و
کلیسایی اروپای اواخر قرن هجدهم میلادی، طوفانی از انتقاد علیه نقاش به راه انداخت. گویا سه سال پس از ثبت این اثر، مجبور شد تصویر دیگر از ماجای خود این بار با لباس («ماجای پوشیده» (به اسپانیایی: La maja vestida)) کشیده و جایگزین کار قبلی کند. در سال
۱۸۱۵ و در اولین سال پس از استقلال اسپانیا از
فرانسه، گویا به دلیل عدم همکاری با ماموران دولتی در شناسایی
مدلی که در ترسیم ماجای برهنه از آن استفاده کرده بود، از کلیه مقامات و القاب دولتی کنار زده شد.
این اثر هم اکنون در Museo del Prado در شهر مادرید اسپانیا و در کنار ماجای پوشیده نگهداری می شود.