لوت

لوت. ( اِ ) غذا. طعام. اصطلاحی متداول خانقاه و تکیه درویشان و صوفیان ، چنانکه در شعرهای مولوی همیشه با صوفی همراه آمده و در عبارت مقامات حمیدی نیز که ذیلاً بیاید. اقسام طعامهای لذیذ و طعام در نان تنک پیچیده. ( از جهانگیری ) : خواستم تا از فائده آن محروم نماند... صورت آن اجتماع از وی ننهفتیم و قصه لوت و سماع با وی بگفتیم. ( مقامات حمیدی ).
چون طفل خرد کو شود از لوتها بزرگ
جسم صغیر من شد از اسرار من کبیر.تا چنو خر ز بهر پشماگند
ببرد گاو لوت و نقل و شراب.دی مرا حاجب امیر بخشم
گفت رو کت امیر ندهد لوت.گه ز نان طفل می زن لوتهای معتبر
گه ز سیم بیوه می خر جامه های نامدار.رو که بر لوت شکر نی برزدم
کوری آن وهم کو مفلس بدم.لوت خوردند و سماع آغاز کرد
خانقه تا سقف شد پر دود و گرد
دود مطبخ گرد آن پا کوفتن
ز اشتیاق و وجد و جان آشوفتن.پیش او هیچ است لوت شصت کس
کر کند خود را اگر گوئیش بس.گفت نان و زاد و لوت دوش من
میکشم از بهر قوت این بدن.لوتش آورد و حکایتهاش گفت
کز امید اندر دلش صد گل شکفت.سایه رهبر به است از ذکر حق
یک قناعت به ز صد لوت و طبق.نیست لوت چرب تیغ و خنجر است
جان بباید تافت چه جای سر است.مرد گفتش گوشت کومهمان رسید
پیش مهمان لوت می باید کشید.هم در آن دم آن خرک بفروختند
لوت آوردند و شمع افروختند.ذات ایمان نعمت ولوتی است هول
ای قناعت کرده از ایمان به قول.چون روان باشی روان و پای نه
می خوری صد لوت و لقمه خوارنه.شیرخواره کی شناسد ذوق لوت.و طعامهم [ ای اهل بلاد هرمز ] السمک و التمر المجلوب الیهم من البصرة و عمان و یقولون بلسانهم «خرما و ماهی ، لوت پادشاهی » معناه التمر و السمک طعام الملوک.( ابن بطوطه ).
احمد ز ریاضت نشدت کشف بزن لوت
از اهل دل ار نیستی از اهل شکم باش.بیشتر بخوانید ...

پیامبر و پدر [ آمونیان ] و [ مو آبیان ] است . زن وی هنگامی که از [ سدوم ] بیرون میرفت چون به پشت سر نگریست به مجسمه ای از نمک تبدیل شد .
طعام، طعمه، خورش، وردنی، لقمه بزرگ، برهنه، عریان، لخت، روت نیزگفته اند
( اسم ) سازیست که در ایران بنام عود معروف میباشد . پیانو نوازان فرانسوی درقرون ۱۷ و ۱۸ م . برای این سازقطعات سبکی میساختند که بعدها تحت عنوان پرلود کورانت ساراباند کاوت ژیگ و غیره ظاهر شد .
نام کویری واقع در شمال کرمان و جنوب شرقی کویر نمک و سیصد گز پست تر از آن و آن بیابانی است خشک و هیچ اثر آب در آن دیده نشود .

(ص . ) برهنه ، عریان .
(اِ. ) پسر ساده ، امرد، تاز.
[ فر. ] (اِ. ) سازی است که در ایران به نام عود معروف می باشد. پیانونوازان فرانسوی در قرون ۱۷ و ۱۸ م . برای این ساز قطعات سبکی می ساختند که بعدها تحت عنوان پرلود، کورانت ، ساراباند، کاوت ، ژیگ و غیره ظاهر شد.
(اِ. ) غذا، خوردنی .

۱. برهنه، عریان، لخت، روت.
۲. [قدیمی] امرد.
غذا، طعام، طعمه، خورش، خوردنی: لوت خوردند و سماع آغاز کرد / خانقه تا سقف شد پر دود و گرد (مولوی: ۲۱۴ ).
* لوت و پوت: [قدیمی] انواع خوردنی ها و طعام ها.

{lute} [موسیقی] سازی از خانوادۀ بربط ها

/loot/ از توابع لاریجان آمل & خوراک گاو و سگ و که از مخلوط سبوس و آب گرم درست شود - له شده