لُباب الاَلباب (تألیف شده در حدود ۶۱۸ه.ق) نام نخستین کتاب
زندگی نامه تألیف شده به زبان فارسی است. این کتاب نوشته
نورالدین محمد عوفی بخاری است. در این کتاب زندگی نامه سخنوران ایرانی آورده شده و پیشرو این سبک در ادبیات فارسی بوده است.
لباب الالباب: محمد عوفی، به کوشش پروفسور ادوارد بروان، مترجم محمد عباسی،
تهران: انتشارات
فخر رازی، ۱۳۶۱.
لباب الالباب: محمد عوفی، مصحح عزیزالله علیزاده، تهران:
فردوس، ۱۳۹۱، ۵۲۰ صفحه. شابک: ۳-۵۰۰-۳۲۰-۹۶۴-۹۷۸
طباطبائی، محیط، نخستین کانون شعر فارسی دری در ایران، در گوهر، نامه تحقیقی دربارهٔ ادبیات و هنر و تاریخ و فرهنگ ایران، نشریه بنیاد نیکوکاری نوریانی، تهران: سال پنجم-شماره اول فروردین ماه ۲۵۳۶ (شماره مسلسل ۴۹)، ص۱۱.
نقد ادبی نوشته حمیدرضا شایگان فر، انتشارات دستان
این کتاب به شرح حال شاعران نامدار ایرانی و نقد آثار آنان می پردازد. نقدهای این کتاب اغلب مبهم است و همه نویسندگان و شاعران ایرانی را تحسین می کند.
لباب الالباب به دو جلد قابل بخش است. جلد نخست دربارهٔ بلندپایگان سخنور و جلد دوم زندگی نامه تمام سخنورانی که عوفی توانسته است از دوره
طاهریان تا زمان
خوارزمشاهیان آثاری از آنها بیابد.
اسلوب انشاء آن بر سیاق کتاب های عربی
یتیمةالدهر ثعالبی و دمیةالقصر
باخَرزی و آهنگین و پرآرایه نوشته شده است.