لاریجان

/lArijAn/

معنی لاریجان در لغت نامه دهخدا

لاریجان. (اِخ ) لارجان. ناحیه ٔ رسوبی مثلثی که رود هراز پس از طی قوسی در جنوب کوه دماوند و تشکیل دادن قوسی و سیر بطرف شمال عبور از تنگه های متعدد تشکیل میدهد که شهر آمل در آن مثلث بنا شده است. این ناحیه را به چهار قسمت می توان تقسیم کرد:
1 - آمل. 2 - لاریجان. 3 - رستاق. 4 - دلارستاق. لاریجان ، از شمال محدود است به آمل و از مشرق به بندپی و از جنوب به دماوند و از مغرب به دلارستاق و به چندبلوک جدا مانند چلاو و امیریه در مشرق رود هراز و بالا لاریجان که دره ٔ اصلی رود هراز است تقسیم میشود. ناحیه ٔ لاریجان دارای آبهای فراوان و بواسطه ٔ خاکهای آتشفشانی بسیار حاصلخیز و به همین جهت قرای متعدد داردکه نزدیک بهم و در کنار رود هراز و شعب آن ساخته شده و اغلب آنها قدیمی میباشد و بواسطه ٔ مجاورت کوه دماوند چشمه های آب معدنی فراوان دارد. قریه ٔ مهم آن اسک است که در کنار رود هراز واقع شده و در دامنه ٔ کوه دماوند قریه ٔ رینه و امیریه و دامنه است. اهالی لاریجان بیشتر به گله داری و مال داری و تجارت مشغول هستند. چشمه های آب معدنی معروف این ناحیه عبارت است از چشمه ٔ آب گرم گوگردی در دامنه ٔ شرقی کوه دماوند که حمامی معروف به حمام شاه عباسی دارد و مردم از آن استفاده میکنند و علاوه بر آن چاله های دیگری در حوالی چشمه کنده اند که در موقع لزوم در آنها آب انداخته و استحمام می کنند. اهالی اعتقاد غریبی به آب گرم مزبور دارند و اگر چه آن فقط برای امراض جلدی مفید است ولی عموم مرضائی که دارای امراض جلدی نیستند برای معالجه واستحمام به آنجا میروند. دیگر چشمه ٔ آب آهن که در قسمت مرتفعتری واقع شده و برای کم خونی مفید است. دیگرچشمه ٔ اسک که در قریه ٔ اسک واقع است و دارای گاز کربنیک بسیار و املاح مختلفه است. در مغرب اسک چشمه ٔ دیگری موسوم به آب فرنگی است. به طورکلی باید متوجه بودکه چون طرز استفاده ٔ از این آبها مطابق قواعد علمی و صحی نیست از هیچ یک از آنها امید بهبود و معالجه ٔ قطعی نمی توان انتظار داشت مگر در صورتی که مانند دیگرممالک در سر هر یک از آنها بناهای لازمه برای استفاده ٔ از آبها ساخته شود و فوائد هر یک از آنها را نیز بطور واضح معلوم کنند. (جغرافیای سیاسی تألیف کیهان ص 295).

لاریدن را بخوانید.

معنی لاریجان به فارسی

لاریجان

یکی از بخشهای شهرستان آمل ( مازندران ) واقع در جنوب شهرستان و در طول دره های کوه دماوند در بلندی بیش از دو هزار متر . هوای آن سردسیر است . قله دماوند بلندترین قله های ایران در این بخش است . رودخانه هراز از دره های این قله سرچشمه میگیرد . آبهای معدنی بسیاری مانند آب گرم آب اسک و آب فرنگی در نقاط مختلف لاریجان وجود دارد . این بخش ۴ دهستان ۴۵ آبادی و ۱۲۴٠٠ تن جمعیت دارد و مرکز آن قصبه [ رینه ] است .
لارجان
[ گویش مازنی ] /laarijaan/ لاریجان که اهالی فارس زبان آن را لاریجانات نیز گویند، از بلوک های مهم آمل استکلمه ی لاریجان در بیشتر کتب تاریخی مازندران به صورت لارجان آمده و از دو جز لار+جان ترکیب شده استجان پسوند مکان و معرب گان فارسی به معنای زیستگاه و جایگاه زندگی می باشدلار نیز مشابه اسمی دیگر در ناحیه ی فارس استمنطقه ای بسیار سبز با مراتع شاداب و آب فراوان که تا اواخر حکومت قاجار بر ایران، چراگاه و قرق اسبان حاصلخیزی خاک و طراوت اقلیم آن، در زبان تبری به سر سبزی و فراخی نعمت شهره استو هرگونه مکان بر آسایش را به آن مثل زنندلارگان لارجان و سرانجام لاریجان کنونی مفهوم جایگاه زندگی در لار دارد و دور نیست به خاطر شباهت شرایط طبیعی آن با لار فارس به آن تشبیه شده باشدپس از ویرانی روستاهای قدیمی لار و قصران، ساکنان آن به نواحی گرمتر حاشیه رود هراز، مهاجرت و اقامت نمودند

بالا لاریجان

دهی از شهرستان آمل است
[ گویش مازنی ] /baalaa laarijaan/ بخش های مترفع تر لاریجان را بالا لاریجان گویند

چشمه آب گرم لاریجان

مولف مر آت البلدان نویسد : (( چشمه ایست واقع در آبادی گرماب سر که فاصل. این چشمه تا آبادی (( تادینه )) که از قرای معظم لاریجانیست کمتر از یک فرسخ میباشد و آب چشمه هفتاد درجه حرارت دارد ))

لاریز را بخوانید.

لاریجان در دانشنامه آزاد پارسی

جنوبی ترین بخش استان مازندران، شهرستان آمل، با مرکزیت اداری گزنک. رودخانۀ هراز و راه تهران ـ آمل از آن می گذرد و کوه دماوند در شمال غربی آن قرار دارد. مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از رینه، پلور، و بایجان. دارای چشمه های آبگرم و معدنی است.