قرن

[ویکی الکتاب] معنی قَرْنٍ: نسل- مردمی که در یک زمان زندگی کنند و از جهت عصر و زمان مشترک باشند
معنی قَرْنَ: ای زنان بمانید - ای زنان قرار و آرام گیرید (کلمه قرن امر از ماده قر است ، که به معنای پا بر جا شدن است ، و اصل این کلمه اقررن بوده ، که یکی از دو تا راء آن حذف شده است ، ممکن هم هست از ماده قار ، یقار به معنای اجتماع ، و کنایه از ثابت ماندن در خانهها...
معنی قُرُونُ: نسلها ( جمع قرن به معنی مردمی که در یک زمان زندگی کنند و از جهت عصر و زمان مشترک باشند )
معنی عُزَیْرٌ: عزیر که یهود او را به زبان عبری عزرا میخواند، همچنانکه نام یسوع وقتی از عبری به عربی وارد شده به صورت کلمه عیسی درآمده ، و بطوری که میگویند کلمه یوحنا ی عبری در عربی یحیی شده است . و این عزرا همان کسی است که دین یهود را تجدید نمود ، بخت النصر مردان ی...
ریشه کلمه:
قرن (۳۳ بار)

«قرن» گر چه معمولاً به معنای یک زمان طولانی (صد سال یا هفتاد سال یا سی سال) آمده است، ولی گاهی ـ همان طور که اهل لغت تصریح کرده اند ـ به قوم و جمعیتی که در یک زمان قرار دارند گفته می شود.
اصولاً «قرن» از مادّه «اقتران» و به معنای نزدیکی است و چون اهل عصر واحد و زمان های متقارب به هم نزدیکند هم به آنها، و هم به زمان آنها قرن گفته می شود.
«قَرْن» از مادّه «وقار» به معنای سنگینی است، و کنایه از قرار گرفتن در خانه ها است، بعضی نیز احتمال داده اند: از مادّه «قرار» بوده باشد که، از نظر نتیجه تفاوت چندانی با معنای اول نخواهد داشت. البته در صورتی که از مادّه «قرار» بوده باشد، فعل امر آن «اِقرَرن» می شود که راء اول به عنوان تخفیف حذف شده و فتحه آن به قاف منتقل می گردد و با وجود آن از همزه وصل بی نیاز می شویم و «قرن» می شود (دقت کنید).

[ویکی فقه] قرن (ابهام زدایی). قرن ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • قرن (عیب) به فتح قاف، راء استخوانی در فرج و مانع جماع• قرن (سال) هر صد سال
...

[ویکی فقه] قرن (سال). قرن به اصطلاح مشهور و معاصر در زبان فارسی به هر صد سال گفته می شود که البته معانی مختلفی برای آن گفته شده است.
قرن در لغت عرب، بر خلاف اصطلاح معاصر، به معنی صد سال نیست، بلکه به معنی جمعیتی است که در یک زمان با هم زندگی می کنند و سپس جمعیت دیگر جای آنان را می گیرند.

← استفاده قرآن از واژه قرن
۱. ↑ انعام/سوره۶، آیه۶.
...

[ویکی فقه] قرن (عیب). قَرَن به فتح قاف و راء استخوانی است در فرج که مانع جماع می گردد و زنی را که دارای این عیب باشد قرناء گویند.
قرناء بودن یکی از عیوب مجوز فسخ نکاح است.

منبع
جابری عرب لو، محسن، فرهنگ اصطلاحات فقه فارسی، ص۱۴۰.

قَرْن (century)
(یا: سَدِه) دورۀ ۱۰۰ ساله، یا هردورۀ ۱۰۰ سالۀ پیش یا پس از مبدأ تاریخی نظیر میلاد مسیح یا هجرت پیامبر اسلام (ص). قرن از آغاز سال اول تا سال صدم است. مثلاً قرن ۴ق از اول محرم ۳۰۱ق تا آخر ۴۰۰ق و قرن ۲۰م از اول ژانویه ۱۹۰۱ تا پایان سال ۲۰۰۰م است.