قرلاد

[قِ لّ] نوعی حرف زدن، که از نظر گوینده تفاخر بر شنوده است ولی از نظر شنونده حرف های گوینده هیچ اثری بر شنونده ندارد چون با غیر زبان شنونده حرف میزند.مثلا جماعتی همزبان باشند و گوینده ای همزبان ایشان برای تفاخر به زبان دیگر با آنان حرف بزند که شنوندگان هیچ از حرف او نفهمند.این واژه در ترکی کاربرد زیادی دارد و اکثرا بصورت فعل نهی بکار میرود.