فین ویلهلم تیسن ( به دانمارکی: Finn Vilhelm Thiesen ) ( زادهٔ ۴ اوت ۱۹۴۱ در شمال کپنهاگ ) ایران شناس دانمارکیِ مقیم نروژ است.
او با بسیاری از زبان های هندواروپایی زنده و کهن آشناست و بیش از ۲۰ زبان را به خوبی می شناسد؛ ازجمله، افزون بر زبان مادری ( دانمارکی ) ، زبان های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، لاتین، یونانی کهن، سانسکریت، نروژی، سوئدی، اوستایی، فارسی باستان، پهلوی، فارسی، اردو، پنجابی، کُردی، ترکی استانبولی، تامیلی و تِلوگو را به خوبی می شناسد. با زبان های لیتوانیایی، ارمنی، عبری کهن، روسی، لهستانی و چندین زبان دیگر نیز آشنایی نسبی دارد.
... [مشاهده متن کامل]
تیسن سال ها در ترکیه، ایران، پاکستان، و هندوستان اقامت داشته و در دانشگاههای این کشورها به پژوهش، تحصیل، و تدریس مشغول بوده است. در سال ۱۹۷۰ و نیز در سال های ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹ ( ۱۳۵۶–۱۳۵۸ ) و نیز ۱۹۸۸ تا ۱۹۸۹ ( ۱۳۶۷–۱۳۶۸ ) و ۱۹۹۵ ( ۱۳۷۴ ) در ایران بوده است.
تیسن، از جوانی، مطالعات خود را بر زبان شناسی، عروض، و ریشه شناسی زبان های هندواروپایی متمرکز کرده است. او در چندین سال اخیر، بیشترِ وقت خود را معطوف به تحقیق دربارهٔ حافظ کرده است.
فین ویلهلم تیسن ( به دانمارکی: Finn Vilhelm Thiesen ) در ۴ اوت ۱۹۴۱ ( برابر با ۱۳ مرداد ۱۳۲۰ ) در شمال کپنهاگ زاده شد. پدرش، فردریک ویلهلم تیسن، دبیر ریاضیات بود، و چون به زبان لاتین علاقهٔ فراوان داشت، فین را در کودکیِ او با این زبان آشنا کرد. تیسن در دبیرستان به تحصیل رشتهٔ زبان های لاتین و یونانی کهن پرداخت. تا حدود ۱۶سالگی علاقهٔ چندانی به ادامه تحصیل در این رشته نداشت، اما بیشتر با تشویق های پدر سرانجام در سال ۱۹۶۱ دوران سه سالهٔ پایانیِ دبیرستان را با نتایجی درخشان سپری کرد. پس از گرفتن دیپلم، با سرمایه ای که از راه کار در ادارهٔ پُست اندوخته بود، از طریق ایران و افغانستان و پاکستان راهی هندوستان شد و با وجود مخالفت اطرافیان، تا سال ۱۹۶۴ در آن دیار ماند. با شور و علاقهٔ بسیار، در روستاهای دورافتاده و جای های مختلفِ هند با آداب ورسوم و روحیات مردم آن دیار آشنایی یافت و در مدت سی ماه در شهر بنارس ( و دانشگاه آن ) موفق شد زبان هندی و چند زبان دیگر مانند تامیلی و سانسکریت و تِلوگو را بیاموزد. علاقهٔ بسیاری به یادگیری زبان و کارکردهای آن داشت، و چون هندشناسی را محدود می دانست، به مطالعهٔ دستور تطبیقیِ زبان های هندواروپایی روی آورد. در دانمارک، مقدمات را نزد کای بار فراگرفت. چندی نیز پیش لوئیس یِلْمْسْلِف، زبان شناس نامدار، شاگردی کرد.
او با بسیاری از زبان های هندواروپایی زنده و کهن آشناست و بیش از ۲۰ زبان را به خوبی می شناسد؛ ازجمله، افزون بر زبان مادری ( دانمارکی ) ، زبان های انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، لاتین، یونانی کهن، سانسکریت، نروژی، سوئدی، اوستایی، فارسی باستان، پهلوی، فارسی، اردو، پنجابی، کُردی، ترکی استانبولی، تامیلی و تِلوگو را به خوبی می شناسد. با زبان های لیتوانیایی، ارمنی، عبری کهن، روسی، لهستانی و چندین زبان دیگر نیز آشنایی نسبی دارد.
... [مشاهده متن کامل]
تیسن سال ها در ترکیه، ایران، پاکستان، و هندوستان اقامت داشته و در دانشگاههای این کشورها به پژوهش، تحصیل، و تدریس مشغول بوده است. در سال ۱۹۷۰ و نیز در سال های ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹ ( ۱۳۵۶–۱۳۵۸ ) و نیز ۱۹۸۸ تا ۱۹۸۹ ( ۱۳۶۷–۱۳۶۸ ) و ۱۹۹۵ ( ۱۳۷۴ ) در ایران بوده است.
تیسن، از جوانی، مطالعات خود را بر زبان شناسی، عروض، و ریشه شناسی زبان های هندواروپایی متمرکز کرده است. او در چندین سال اخیر، بیشترِ وقت خود را معطوف به تحقیق دربارهٔ حافظ کرده است.
فین ویلهلم تیسن ( به دانمارکی: Finn Vilhelm Thiesen ) در ۴ اوت ۱۹۴۱ ( برابر با ۱۳ مرداد ۱۳۲۰ ) در شمال کپنهاگ زاده شد. پدرش، فردریک ویلهلم تیسن، دبیر ریاضیات بود، و چون به زبان لاتین علاقهٔ فراوان داشت، فین را در کودکیِ او با این زبان آشنا کرد. تیسن در دبیرستان به تحصیل رشتهٔ زبان های لاتین و یونانی کهن پرداخت. تا حدود ۱۶سالگی علاقهٔ چندانی به ادامه تحصیل در این رشته نداشت، اما بیشتر با تشویق های پدر سرانجام در سال ۱۹۶۱ دوران سه سالهٔ پایانیِ دبیرستان را با نتایجی درخشان سپری کرد. پس از گرفتن دیپلم، با سرمایه ای که از راه کار در ادارهٔ پُست اندوخته بود، از طریق ایران و افغانستان و پاکستان راهی هندوستان شد و با وجود مخالفت اطرافیان، تا سال ۱۹۶۴ در آن دیار ماند. با شور و علاقهٔ بسیار، در روستاهای دورافتاده و جای های مختلفِ هند با آداب ورسوم و روحیات مردم آن دیار آشنایی یافت و در مدت سی ماه در شهر بنارس ( و دانشگاه آن ) موفق شد زبان هندی و چند زبان دیگر مانند تامیلی و سانسکریت و تِلوگو را بیاموزد. علاقهٔ بسیاری به یادگیری زبان و کارکردهای آن داشت، و چون هندشناسی را محدود می دانست، به مطالعهٔ دستور تطبیقیِ زبان های هندواروپایی روی آورد. در دانمارک، مقدمات را نزد کای بار فراگرفت. چندی نیز پیش لوئیس یِلْمْسْلِف، زبان شناس نامدار، شاگردی کرد.
