فسخ

باطل کردن، نقض کردن، برهم زدن معامله
۱ - ( مصدر ) زایل کردن شکستن جدا کردن ۳ - تباه گردانیدن رای ۴ - باطل کردن ( بیع قصد و آهنگ و مانند آن ) ۵ - ویران ساختن ۶ - تعلق گرفتن روح انسانی بعد از مفارقت بدن به جسم نباتی مقابل نسخ مسخ رسخ یا فسخ اعتقاد . تغییر دادن رای و تدبیر . یا فسخ بیع . باطل کردن بیع . یا فسخ عزیمت . تغییر دادن قصد خویش .

( مصدر ) ۱ - زایل کردن ۲ - باطل کردن .

عقد ... برگشت پذیر

(فَ سْ) [ ع . ] (مص م .) ۱ - باطل کردن ، نقض کردن .۲ - جداجدا کردن . ۳ - تباه گردانیدن .

۱. (حقوق) بر هم زدن معامله، باطل کردن پیمان یا بیع.
۲. [قدیمی] باطل کردن، نقض کردن.

فسخ در لغت به معنای نقض، زایل گردانیدن، تباه کردن و شکستن آمده است.فسخ که به آن انحلال ارادی قرار داد نیز گفته می شود، در اصطلاح حقوقی عبارت است از پایان دادن حقوقی به قرار داد به وسیله یکی از دو طرف قرارداد یا شخص ثالث.فسخ یا انحلال ارادی قرارداد از حیث جایگاه حقوقی یکی از مباحث اسباب سقوط تعهدات و قراردادها می باشد.بحث فسخ قرارداد، اختصاص به عقود لازم دارد، چرا که در عقود جائز هر کدام از طرفین می تواند هر زمان که اراده کند، عقد را بر هم زند. بحثی که در عقود لازم مطرح است آن است که آیا مدعی فسخ عقد، حق فسخ دارد یا این که باید به عقد ملتزم بماند؟
با توجه به تعریفی که از فسخ ارائه شد، می توان گفت فسخ، انشای یک طرفه انحلال قرارداد و تعهد می باشد، و مانند ابراء نوعی ایقاع است، یعنی این که یک طرف به طور مستقل می تواند حق فسخ خود را اعمال نماید، بدون این که نیازی به رضایت طرف دیگر باشد که به این عمل ایقاع گفته می شود.

واژه فسخ ممکن است در معانی ذیل به کار رفته باشد: • فسخ (فقه)، پایان دادن حقوقی به قرارداد به وسیله یکی از دو طرف قرارداد یا شخص ثالث• فسخ (تناسخ)، یکی از اقسام تناسخ به معنای انتقال روح به گیاه
...

فَسْخ
(در لغت به معنای ازهم گسیختن و جداکردن) از نظر حقوقی، به معنای متوقف کردن اثر عقد یا قرارداد است. فسخ مخصوص عقود و قراردادهاست که با تراضی منعقد شده اند و اجرای آن ها با اعلام فسخ متوقف می شود. فسخ ازجمله حقوقی است که ممکن است به موجب قرارداد ایجاد شود یا به موجب قانون. فسخِ قراردادی دو صورت دارد: ۱. فسخ به علت تخلف، مانند این که در قرارداد شرط شده باشد در صورت تخلف یکی از طرفین قرارداد، طرف مقابل حق دارد آن را فسخ کند؛ ۲. فسخ بدون ذکر علت، مانند این که در قرارداد قید شود هریک از طرفین حق دارد، قرارداد را یک طرفه برهم زند. فسخ به موجب قانون، آن است که قانون به یکی از طرفین اجازه دهد در موارد معیّن قرارداد را یک طرفه فسخ کند، مثلاً در صورت معیوب بودن مبیع، خریدار حق دارد عقد را یک جانبه فسخ کند. حق فسخ به موجب قانون را خیار/اختیار نیز گویند و موارد و شرایط استفاده از آن در قانون آمده است. حق فسخ ازجمله ایقاعات است و یک طرفه اعمال می شود؛ در صورتی که هر دو طرف قرارداد به فسخ تراضی کنند، آن را تفاسخ یا اقاله گویند. اثر فسخ ناظر به آینده است و از زمان اعلام فسخ قرارداد مؤثر است.

اقاله

,,,,,,

تراد

لغو ، محو ، فسخ ، برانداختگی ، الغا مجازات

لغو ، فسخ ، الغاء ، ابطال ، حذف

لغو ، فسخ ، الغاء ، باز گردانی

لغو ، فسخ ، باطل سازی ، برگردانی ، الغا

فسخ ، خاتمه ، پایان ، انتها ، ختم ، پایان دهی ، پایان یابی

فسخ ، تجزیه ، فساد ، حل ، از هم پاشیدگی

فسخ ، الغاء ، ابطال

جدایی ، فسخ ، طلاق

فسخ ، تسویه ، نا بودی ، از بین رفتن ، واریز حساب

فسخ ، ابطال

الغاء , طلاق

أبطلَ

الغ , الغاء , ذوب

خيار

غير قابل للنقض