فرهنگ ویتنام طی هزاره ها دستخوش تغییرات فروانی شده است. به گفته منابع علمی، فرهنگ ویتنام از Nam Việt، پادشاهی باستانی قوم بایویی در آسیای شرقی سرچشمه گرفته است که دارای ویژگی های فرهنگ های چینی قوم هان و فرهنگ باستانی دونگ سان است، که یکی از مهمترین فرزندان فرهنگ بومی آن محسوب می شود، در دوران برنز[ ۱] Nam Việt در سال ۱۱۱ قبل از میلاد توسط چین ضمیمه شد و منجر به اولین سلطه چینی ویتنام شد که بیش از یک هزاره به طول انجامید و تأثیرات چینی ها را براساس ایدئولوژی، حاکمیت و هنرهای کنفوسیایی بر فرهنگ ویتنامی سوق داد.
پس از استقلال از چین در قرن ۱۰، سلسله های سلطنتی امپراتوری ویتنام شکوفا شدند و این کشور با گسترش به سمت جنوب قلمروهای تمدنهای چامپا و خمر را ضمیمه می کند، که منجر به تجمع فرهنگ امروزی ویتنام شده است. در طول استعمار فرانسه دوره ای در اواسط قرن ۱۹، فرهنگ ویتنامی جذب تأثیرات اروپا از جمله معماری، [ ۲] مذهب کاتولیک، و تصویب سیستم نوشتاری الفبای لاتین که به ایجاد الفبای ویتنامی شد و جایگزین نویسه های چینی گردید.
در دوره سوسیالیستی، فرهنگ ویتنامی با تبلیغات تحت کنترل دولت بود، که بر اهمیت تبادل فرهنگی با ملت های کمونیست مانند اتحاد جماهیر شوروی، چین و کوبا تأکید می کرد. به دنبال اصلاحات، ویتنام به طور مداوم تأثیرات مختلفی را از فرهنگ های آسیایی، اروپایی و آمریکایی به خود جذب کرده است. به عنوان بخشی از حوزه فرهنگی آسیای شرقی، فرهنگ ویتنامی ویژگی های خاصی از جمله عبادت اجداد، احترام به ارزش های جامعه و خانواده و اعتقاد مذهبی را شامل می شود. از نمادهای مهم فرهنگی می توان به اژدها، لاک پشت، لوتوس و بامبو در فرهنگ ویتنام اشاره کرد.
مذهب در ویتنام از لحاظ تاریخی عمدتاً توسط ترکیبی از مذاهب بودیسم، کنفوسیوس و تائوئیسم تعریف شده است که در ویتنام به عنوان تام گویو یا «دین سه گانه» شناخته می شود. [ ۳] کاتولیک در ویتنام مدرن نیز پیروانی دارد. [ ۴]
ادبیات ویتنامی شامل دو مؤلفه اصلی است: ادبیات عامیانه و ادبیات مکتوب. این دو شکل به طور هم زمان توسعه یافته و بهم پیوسته هستند.
ادبیات عامیانه ویتنامی تأثیر عمیقی بر زندگی معنوی ویت گذاشت. ادبیات عامیانه با ستایش زیبایی، انسان گرایی و عشق به نیکی به شکل گیری هویت ملی ویتنام کمک کرده است. افسانه ها و اساطیر، داستان های طنز، آهنگ های عامیانه و اشعار حماسی از سر زندگی فوق العاده ای برخوردار بوده و تا به امروز حضور داشته اند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از استقلال از چین در قرن ۱۰، سلسله های سلطنتی امپراتوری ویتنام شکوفا شدند و این کشور با گسترش به سمت جنوب قلمروهای تمدنهای چامپا و خمر را ضمیمه می کند، که منجر به تجمع فرهنگ امروزی ویتنام شده است. در طول استعمار فرانسه دوره ای در اواسط قرن ۱۹، فرهنگ ویتنامی جذب تأثیرات اروپا از جمله معماری، [ ۲] مذهب کاتولیک، و تصویب سیستم نوشتاری الفبای لاتین که به ایجاد الفبای ویتنامی شد و جایگزین نویسه های چینی گردید.
در دوره سوسیالیستی، فرهنگ ویتنامی با تبلیغات تحت کنترل دولت بود، که بر اهمیت تبادل فرهنگی با ملت های کمونیست مانند اتحاد جماهیر شوروی، چین و کوبا تأکید می کرد. به دنبال اصلاحات، ویتنام به طور مداوم تأثیرات مختلفی را از فرهنگ های آسیایی، اروپایی و آمریکایی به خود جذب کرده است. به عنوان بخشی از حوزه فرهنگی آسیای شرقی، فرهنگ ویتنامی ویژگی های خاصی از جمله عبادت اجداد، احترام به ارزش های جامعه و خانواده و اعتقاد مذهبی را شامل می شود. از نمادهای مهم فرهنگی می توان به اژدها، لاک پشت، لوتوس و بامبو در فرهنگ ویتنام اشاره کرد.
مذهب در ویتنام از لحاظ تاریخی عمدتاً توسط ترکیبی از مذاهب بودیسم، کنفوسیوس و تائوئیسم تعریف شده است که در ویتنام به عنوان تام گویو یا «دین سه گانه» شناخته می شود. [ ۳] کاتولیک در ویتنام مدرن نیز پیروانی دارد. [ ۴]
ادبیات ویتنامی شامل دو مؤلفه اصلی است: ادبیات عامیانه و ادبیات مکتوب. این دو شکل به طور هم زمان توسعه یافته و بهم پیوسته هستند.
ادبیات عامیانه ویتنامی تأثیر عمیقی بر زندگی معنوی ویت گذاشت. ادبیات عامیانه با ستایش زیبایی، انسان گرایی و عشق به نیکی به شکل گیری هویت ملی ویتنام کمک کرده است. افسانه ها و اساطیر، داستان های طنز، آهنگ های عامیانه و اشعار حماسی از سر زندگی فوق العاده ای برخوردار بوده و تا به امروز حضور داشته اند.
wiki: فرهنگ در ویتنام