لائوس فرهنگ و آداب و رسوم خود را به عنوان چهارراه داخلی تجارت و مهاجرت در آسیای جنوب شرقی طی هزاره ها توسعه داده است. از سال ۲۰۱۲، لائوس جمعیتی تقریباً ۶٫۴ میلیون نفری دارد که در بیش از ۲۳۶٫۸۰۰ کیلومترمربع گسترش یافته است یکی از کمترین تراکم جمعیت در آسیا را به همراه دارد. با این حال، کشور لائوس دارای تعداد رسمی بیش از چهل و هفت قومیت است که به ۱۴۹ زیر گروه و ۸۰ زبان مختلف تقسیم شده است. لائو لاو در طول تاریخ این کشور اکثریت قومی و زبانی را تشکیل داده است. در جنوب شرقی آسیا، فرهنگ سنتی لائوس یکی از فرهنگ های هند بزرگ ( به همراه برمه، تایلند و کامبوج ) به حساب می آید.
لائوس از نظر جغرافیایی یک منطقه جدا افتاده کوهستانی است، و مرز و بوم سنتی و سیاسی را با ویتنام تشکیل می دهد. بخش اعظم مرزهای غربی لائوس توسط رودخانه مکونگ تشکیل شده است که علی رغم قابلیت حمل و نقل محدود در طول رودخانه، عمده ترین وسایل تجارت داخلی را فراهم می کند. امروز لائوس از فرانسه، تایلند، چین، ویتنام، برمه و کامبوج تأثیر فرهنگی دارد.
۵۵ درصد از مردم آن از قوم لائو، ۱۱ درصد از قوم خمو، ۸ درصد از تیره همونگ و ۲۶ درصد بقیه از صد گروه قومی مختلف هستند
زبان لائو زبان رسمی کشور لائوس است. این زبان در شمال تایلند نیز تکلم می شود. زبان لائو شاخه ای از زبان های کرا - دای و زبانی نواخت بر است.
بیش از ۹۰ زبان بومی متمایز وجود دارد که توسط اقوام مختلف لائوس صحبت می شود. زبان لائو، زبان رسمی لائوس است که در وینتیان صحبت می شود.
دین مردم لائوس تقریباً ۶۰٪ ترواده است. مذاهب دیگر از جمله اسلام و مسیحیت در اقلیت هستند و جمعاً کمتر از ۲٪ از جمعیت را تشکیل می دهند.
لائوس بیشتر ادبیات سنتی خود را از قرن شانزدهم و هفدهم میلادی Lan Xang می گیرد. برجسته ترین ژانر شعر حماسی است که با وجود آب و هوای گرمسیری لائوس و تاریخ درگیری و جنگ، چندین شاهکار زنده مانده اند.
لائوس از قرن هجدهم چندین جنگ مهم را تجربه کرده است. لائوس به عنوان کشوری با بیشترین بمب گذاری در جهان متمایز است. سالها انزوای اقتصادی نیز عوارض زیادی را به دنبال داشته است. تجارت بین المللی آثار باستانی نیز به دلیل فقر مداوم، بر میراث هنری لائوس تأثیر گذاشته است. در نتیجه بخش اعظم هنر و معماری سنتی در لائوس در سه قرن گذشته مورد تخریب قرار گرفته، فروخته شده، نابود شده یا متحمل خسارت قابل توجهی شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفلائوس از نظر جغرافیایی یک منطقه جدا افتاده کوهستانی است، و مرز و بوم سنتی و سیاسی را با ویتنام تشکیل می دهد. بخش اعظم مرزهای غربی لائوس توسط رودخانه مکونگ تشکیل شده است که علی رغم قابلیت حمل و نقل محدود در طول رودخانه، عمده ترین وسایل تجارت داخلی را فراهم می کند. امروز لائوس از فرانسه، تایلند، چین، ویتنام، برمه و کامبوج تأثیر فرهنگی دارد.
۵۵ درصد از مردم آن از قوم لائو، ۱۱ درصد از قوم خمو، ۸ درصد از تیره همونگ و ۲۶ درصد بقیه از صد گروه قومی مختلف هستند
زبان لائو زبان رسمی کشور لائوس است. این زبان در شمال تایلند نیز تکلم می شود. زبان لائو شاخه ای از زبان های کرا - دای و زبانی نواخت بر است.
بیش از ۹۰ زبان بومی متمایز وجود دارد که توسط اقوام مختلف لائوس صحبت می شود. زبان لائو، زبان رسمی لائوس است که در وینتیان صحبت می شود.
دین مردم لائوس تقریباً ۶۰٪ ترواده است. مذاهب دیگر از جمله اسلام و مسیحیت در اقلیت هستند و جمعاً کمتر از ۲٪ از جمعیت را تشکیل می دهند.
لائوس بیشتر ادبیات سنتی خود را از قرن شانزدهم و هفدهم میلادی Lan Xang می گیرد. برجسته ترین ژانر شعر حماسی است که با وجود آب و هوای گرمسیری لائوس و تاریخ درگیری و جنگ، چندین شاهکار زنده مانده اند.
لائوس از قرن هجدهم چندین جنگ مهم را تجربه کرده است. لائوس به عنوان کشوری با بیشترین بمب گذاری در جهان متمایز است. سالها انزوای اقتصادی نیز عوارض زیادی را به دنبال داشته است. تجارت بین المللی آثار باستانی نیز به دلیل فقر مداوم، بر میراث هنری لائوس تأثیر گذاشته است. در نتیجه بخش اعظم هنر و معماری سنتی در لائوس در سه قرن گذشته مورد تخریب قرار گرفته، فروخته شده، نابود شده یا متحمل خسارت قابل توجهی شده است.
wiki: فرهنگ در لائوس