غشای پایه

غشای پایه (انگلیسی: Basement membrane) یک لایه نازک فیبروزی و فاقد سلول است که بافت های اپی تلیوم، اندوتلیوم و مزوتلیوم را از بافت های همبند پیرامون جدا می سازد.
غشای قاعده ای
غشای پایه بخشی از ماتریکس برون یاخته ای است که باعث ارتباط پوشش اندام با بافت های زیرین می شود و در اغلب اندام ها دیده می شود. به استثنای سینوزوئیدها و مویرگ های لنفی که غشای پایه ممتد ندارند. غشای پایه شامل گلیکوپروتئینهایی به نام لامینین و انتاکتین، رشته های کلاژن تیپ IV و رشته های شبه کلاژن (شبکه ای)، هپاران سولفات و فیبرونکتین می باشد.
غشای پایه مجموعه لامینا بازال و لامینا رتیکولر است و به صورت نوار باریک قابل رویت با میکروسکوپ نوری می باشد.
غشای پایه علاوه بر اینکه بستری جهت چسبیدن سلول ها و ارتباط آن ها با سایر بافت هاست برای رشد و تکثیر سلول ها مورد نیاز بوده حاوی اطلاعات ضروری برای مهاجرت و تمایز و اعمال متقابل سلول ها در دوره جنینی است.