عشق افلاطونی

هرگز خود از این اصطلاح استفاده نکرد. این اصطلاح به تعریف افلاطون از عشق در کتاب ضیافت اشاره دارد. این اصطلاح ( Amer Platonicus در زبان لاتین ) نخستین بار توسط مارسیلیو فیچینو در سَدهٔ پانزدهم برای توصیف احساسات و عواطِف میان سقراط و شاگردانش به کار رفت. عشق افلاطونی اغلب در مقابل عشق رمانتیک است.

اگر یک فیلسوف یا حکیم که عاشقِ حقایق خوبی ها و زیبایی های ایده آل و ماورایی و آسمانی می باشد و یا یک عارفِ عاشق آرزوی رویئت جمال و جلال حق تعالی و مشتاق اتصال و پیوستن به او و فنا گشتن و بقاء یافتن در محبوب یا محبوبه ملکوتی را در سر لوحه دل و باطن خویش می پروراند و تصادفی متمایل به محاسبات ساده ریاضی هم باشد و بخواهد بداند که در آفرینش یک الکترون چقدر خمیر مایه عشق بکار شده است، در قدم اول می تواند به کمک فرمول ریاضی اصل هم ارزی جرم و انرژی انشتاین ، جرم یک الکترون را به انرژی تبدیل نماید و مقدار حاصله را در فرمول ریاضی اصل هم ارزی عشق و انرژی بگذارد و مقدار عشق را محاسبه نماید. اگر هم یک روز در آینده های بسیار دور دست جرم محتوای کیهان یا جهان توسط منجمین و کیهان شناسان برجسته محاسبه و تعیین گردید، آنگاه می تواند به روش بالا مقدار کل عشق مورد نیاز و به کار برده شده ازلی در آفرینش محتوای جهان را محاسبه و تعیین نماید و از این طریق صعود و معراج عقلی و روحی و روانی نماید و از روی بام فلک هفتم خوبی و زیبایی حقیقی و ماورائی را مشاهده نماید.

عشق های برتر از عشق افلاطونی عبارت اند از عشق به خود ( عشق خویشتن ) به پنج طریق مختلف زیر :
الف - مرد - زن . هتروگن یا غیر هم جنس . در برترین حالت و نظم ملکوتیِ کیهانی یعنی در نظام احسن آفرینش مبداء و در طول حیات یا زندگی طولانی مدت درون آن که تخمین و محاسبه و تعین طول آن خارج یا بیرون از معارف وحیانی ؛ فلسفی ؛ عرفانی و علمی انسانی می باشد و فقط خداوند متعال به آن علم و آگاهی کامل دارد ، آن مرد و زن به شکل دو قلوی همزاد و هم بازی خویش در سطح کمال ایده آل آفریده شده اند با هدف زوجیت با خود و تجربه عشق خویشتن به روش غیر همجنس.
ب - مرد - مرد . دو قلوی همزاد و همبازی و هموگن یا هم جنس و مذکر. با هدف زوجیت باخود و تجربه عشق خویشتن به روش هم جنس مردانه.
پ - زن - زن . دوقلوی همزاد و همبازی و هم جنس و موئنث با هدف زوجیت با خود و تجربه عشق خویشتن به روش هم جنس زنانه.
ت - مرد - زن . غیر دو قلو اما همزاد و هم بازی خویش با کالبد های روحی - روانی با بذر قابل رشد مادی با هدف زوجیت با خود و تجربه عشق خویشتن به روش غیر همجنس .
ث - مرد - زن . غیر دو قلو اما همزاد و هم بازی خویش با کالبد های مادی با بذر های قابل رشد روحی - روانی .
در سه حالت اول هم کالبدها ها روحی - روانی با بذر قابل رشد مادی می باشند.
تعداد این زوج های ملکوتی پنج تا و تعداد نیم زوج ها ده تا می باشند. این پنج زوج دارای پنج میل و پنج سرنوشت جنسی می باشند.
نتیجه اینکه هرکدام از افراد انسانی در نظام احسن آفرینش مبداء از یک خانواده ده عضوی مشتمل بر پنج مرد و پنج زن آفریده شده اند با هدف زوجیت هر فرد انسانی با خود در قالب پنج زوج خودی و تجربه عشق خویشتن به پنج روش مختلف. آن نظام احسن آفرینش مبداء و حیات طولانی مدت بهشتی درون آن دیگر وجود ندارند بلکه با آغاز سفر مقطعی نزولی - صعودی پایان یافته و پس از آن سلسله طویل نظم ها و حیات های دنیوی آغاز گردیده است با هدف بازگشت به همان حالت اولیه در معاد.
در طول نظم ها و زندگی های کوتاه مدت دنیوی ، اعضای ده نفره خانواده های ملکوتی یا آسمانی هر کدام از افراد انسانی بطور هم زمان در یک نظم دنیوی یا در یک عالم واقعی - عینی - شهودی به ظهور نمی رسند بلکه هرکدام به ترتیب و نوبه خاص و ویژه خویش و پشت سر هم در نظم و حیات دنیوی خاص خویش به ظهور می رسند و زندگی دنیوی و سرنوشت های جنسی خودرا تجربه می کنند. فاصله زمانی ظهورات متوالی آنها از پیش تعیین گردیده و همیشه برابر است با طول عمر کلی کیهان یعنی فاصله زمانی بین وقوع دو مه بانگ متوالی. در پایان سفر یعنی در معاد دوباره همگی و بطور همزمان و هم سن و با سن معتدل ملکوتی اولیه ( ازلی ) در سرا های ملکوتی پنتاگونی یا پنج ضلعی خویش در سطح کمال ایده آل خوبی و زیبایی و هنرمندی و دانایی و توانایی به ظهور میرسند و زندگی بهشتی خودرا در کنار همدیگر از نو آغاز می کنند. و آنهم بدون اینکه حتا یکی از آنها ( یعنی یکی از افراد انسانی ) از طرف خداوند متعال مورد استنطاق و مؤاخذه و بازخواست و باز پرسی و بازجوئی و ملامت و سرزنش قرار گیرد و یا به عذاب و جزای جهنمی محکوم و دچار و گرفتار گردد.
این کامنت یا پیامک و یا این متن کوتاه را می توان به عنوان یک فاتحه علمی پنداشت که توسط تک تک افراد انسانی در اعصار دور دست آینده سر قبر کلیه آئین ها و ادیان و مذاهب باستانی و جدید از قبیل آتئیزم خوانده خواهد شد با هدف سپردن یاد نام و نشان و اثر بنیانگذاران آنها به بایگانی تاریخ در جهت فراموش شدن و پاک شدن ردپای آنها در ذهن و خط و زبان انسان و در حافظه یا خاطره تاریخ ، چه آنالوگ و چه دیجیتال.