عبدالرحمن کواکبی

عبدالرحمن کَواکبی (زاده ۱۲۶۶ قمری در حلب، سوریه) در جهان عرب به عنوان یک انقلابی بزرگ و آزادی خواه شناخته می شود و از اندیشمندان ضد استبداد بود که با سلطه عثمانیان بر سوریه مبارزه می کرد.
ام القری
طبایع الاستبداد
او تیره ای از فرزندان ابراهیم صفوی که از عمرای بزرگ اردبیل بود، به شامات مهاجرت مینماید و در آن جا توطن اختیار نمودند و با نام کواکبی در آن حدود و بعدها درجهان عرب شهرت و معروفیت بزرگی یافتند.
عبدالرحمن فرزندی از این خانواده است که در سال ۱۲۶۶ هجری-قمری درحلب به دنیاآمد و در آن شهر تربیت یافت.
درزمان او، که عثمانی ها بر شامات تسلط داشتند عبدالرحمن علیه آنان به پا خاست و نهضتی در آن منطقه به راه انداخت. عثمانی ها او را دستگیر و زندانی کردند.

عبدالرحمن کَواکِبی (۱۸۵۵ - ۱۹۰۲) مؤلف، فیلسوف و نظریه پرداز سوری.
• «استبداد اصل هر فساد است.» (الاستبداد أصل لکل فساد)
• «یک مستبد فردی ناتوان است، نه یاوری و نه نیرویی دارد جز اطرافیانش، که دشمنان عدل و دوستان جور اند.»
• «اگر استبداد مردی بود و می خواست نسب خود را بگوید، می گفت: من شر هستم، پدر ظلم و مادر سوء استفاده و توهین، خواهرم خانهٔ درد و عمویم زیان و دایی ام تحقیر و پسرم فقر و دخترم بطالت است. وطنم خراب آباد و عشیره ام نادانی است.»
• «امّتی که همه یا بیشترِ مردمش، دردهای استبداد را حس نکند، شایستهٔ آزادی نیست.»
• «استبداد با خشونت مقاوم نمی شود، با آرامی و به تدریج مقاوم می شود.»