عبدالحسین آذرنگ ( زادهٔ ۱۵ آذر ۱۳۲۵ ) نویسنده، پژوهش گر، مترجم، ویراستار، مدرس و دانشنامه نگار کُرد اهل ایران است. آذرنگ در شورای علمی دانشنامهٔ ایران عضویت دارد و عضو مشاور چند دانشنامهٔ دیگر نیز هست.
... [مشاهده متن کامل]
عبدالحسین آذرنگ در روز ۱۵ آذرماه ۱۳۲۵ در محلهٔ چهارراه اجاق در شهر کرمانشاه در خانواده ای کُرد به دنیا آمد. خانوادهٔ او خانواده ای با پیشینهٔ نیمه زمین دار و نیمه دیوانی و از خاندان زنگنه بود که به مدت چند قرن حکومت شهر کرمانشاه و منطقهٔ جنوب کردستان ایران را در دست داشتند. پدرش غلامحسین آذرنگ کارمند دادگاه استیناف بود و چندین کتاب در زمینهٔ علم حقوق و همچنین داستان هایی در مطبوعات محلی کرمانشاه منتشر کرده بود. او نگارش اثری دربارهٔ تاریخ کرمانشاه را نیز آغاز کرده بود که ناتمام مانده و به چاپ نرسیده است.
عبدالحسین آذرنگ دورهٔ ابتدایی را در دبستان کورش و دورهٔ متوسطه را در دبیرستان کزازی در کرمانشاه به پایان برد. در دانشکده های ادبیات و علوم انسانی دانشگاه های شیراز و اصفهان، و در دانشکدهٔ علوم تربیتی دانشگاه تهران در رشته های اقتصاد، تاریخ، دانش شناسی و علم اطلاعات تحصیل کرد و دوره هایی را در زمینهٔ نویسندگی و نشر در خارج از کشور گذراند. از ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۵ در مؤسسهٔ انتشارات فرانکلین، و از ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۰ در مؤسسهٔ تحقیقات و برنامه ریزی علمی و آموزشی به کار اشتغال داشت و مدتی هم مدیر انتخابی مرکز مدارک علمی در همان مؤسسه بود. از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ به ترجمه و ویرایش کتاب اشتغال ورزید و از ۱۳۶۳ به جمع دانشنامه نگاران پیوست. او از آن سال تا این زمان ( ۱۴۰۰ ) به دانشنامه نگاری ادامه داده است. هم اکنون مدیر بخش مفاهیم جدید و تاریخ معاصر در دانشنامۀ ایران است، و وظایف مدیریت بخش علمی، تحقیق، تألیف، ترجمه و ویرایش مقاله های دانشنامه ای و نیز تربیت پژوهش گر برای نگارش مقاله های دانشنامه ای را بر عهده دارد.
آذرنگ در کنار اشتغالات و مسئولیت هایش، از ۱۳۷۰ تا کنون به صورت پاره وقت تدریس هم کرده است. مباحث تاریخ تمدن، چاپ و نشر، ویرایش و دانشنامه نگاری را به تناوب در دانشگاه آزاد، دانشگاه تهران، دانشگاه علوم پزشکی، مرکز نشر دانشگاهی، اتحادیهٔ ناشران و نیز در چند مرکز پژوهشی و دانشنامه ای درس داده است.
آذرنگ صاحب یک دختر ( ماندانا آذرنگ ) و دو نوهٔ دختری است. کوهنورد و شناگر است، بیش از ۵۰ سال تا این زمان ( ۱۴۰۰ ) حدود نیم قرن سابقهٔ کوهنوردی دارد و به قله های بسیاری صعود کرده است.
... [مشاهده متن کامل]
عبدالحسین آذرنگ در روز ۱۵ آذرماه ۱۳۲۵ در محلهٔ چهارراه اجاق در شهر کرمانشاه در خانواده ای کُرد به دنیا آمد. خانوادهٔ او خانواده ای با پیشینهٔ نیمه زمین دار و نیمه دیوانی و از خاندان زنگنه بود که به مدت چند قرن حکومت شهر کرمانشاه و منطقهٔ جنوب کردستان ایران را در دست داشتند. پدرش غلامحسین آذرنگ کارمند دادگاه استیناف بود و چندین کتاب در زمینهٔ علم حقوق و همچنین داستان هایی در مطبوعات محلی کرمانشاه منتشر کرده بود. او نگارش اثری دربارهٔ تاریخ کرمانشاه را نیز آغاز کرده بود که ناتمام مانده و به چاپ نرسیده است.
عبدالحسین آذرنگ دورهٔ ابتدایی را در دبستان کورش و دورهٔ متوسطه را در دبیرستان کزازی در کرمانشاه به پایان برد. در دانشکده های ادبیات و علوم انسانی دانشگاه های شیراز و اصفهان، و در دانشکدهٔ علوم تربیتی دانشگاه تهران در رشته های اقتصاد، تاریخ، دانش شناسی و علم اطلاعات تحصیل کرد و دوره هایی را در زمینهٔ نویسندگی و نشر در خارج از کشور گذراند. از ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۵ در مؤسسهٔ انتشارات فرانکلین، و از ۱۳۵۵ تا ۱۳۶۰ در مؤسسهٔ تحقیقات و برنامه ریزی علمی و آموزشی به کار اشتغال داشت و مدتی هم مدیر انتخابی مرکز مدارک علمی در همان مؤسسه بود. از ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۳ به ترجمه و ویرایش کتاب اشتغال ورزید و از ۱۳۶۳ به جمع دانشنامه نگاران پیوست. او از آن سال تا این زمان ( ۱۴۰۰ ) به دانشنامه نگاری ادامه داده است. هم اکنون مدیر بخش مفاهیم جدید و تاریخ معاصر در دانشنامۀ ایران است، و وظایف مدیریت بخش علمی، تحقیق، تألیف، ترجمه و ویرایش مقاله های دانشنامه ای و نیز تربیت پژوهش گر برای نگارش مقاله های دانشنامه ای را بر عهده دارد.
آذرنگ در کنار اشتغالات و مسئولیت هایش، از ۱۳۷۰ تا کنون به صورت پاره وقت تدریس هم کرده است. مباحث تاریخ تمدن، چاپ و نشر، ویرایش و دانشنامه نگاری را به تناوب در دانشگاه آزاد، دانشگاه تهران، دانشگاه علوم پزشکی، مرکز نشر دانشگاهی، اتحادیهٔ ناشران و نیز در چند مرکز پژوهشی و دانشنامه ای درس داده است.
آذرنگ صاحب یک دختر ( ماندانا آذرنگ ) و دو نوهٔ دختری است. کوهنورد و شناگر است، بیش از ۵۰ سال تا این زمان ( ۱۴۰۰ ) حدود نیم قرن سابقهٔ کوهنوردی دارد و به قله های بسیاری صعود کرده است.
عبدالحسین آذرنگ ( ۱۳۲۵ - ) ، محقق و مترجم در علوم انسانی
زندگی [ویرایش]
عبدالحسین آذرنگ، در آذر ماه سال ۱۳۲۵ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش غلامحسین آذرنگ ( درگذشتهٔ ۱۳۷۰ش ) نویسندهٔ چندین کتاب در علم حقوق بود و داستانهایی نیز نوشته بود که در مطبوعات محلی کرمانشاه به چاپ می رسید. از او همچنین تألیفی ناتمام در مورد تاریخ کرمانشاه نیز به جای مانده است ( فرهنگ ناموران. . ، زندگی نامهٔ خود نگاشته ) .
... [مشاهده متن کامل]
عبدالحسین آذرنگ دورهٔ تحصیلات دبیرستان را در ۱۳۴۴ش در کرمانشاه به پایان رساند و سپس برای تکمیل تحصیلاتش به دانشگاه شیراز رفت. در ابتدا بنا بر سفارش خانواده، در رشتهٔ اقتصاد به تحصیل پرداخت، اما پس از مدتی تحصیل در اقتصاد را رها کرده و رشتهٔ تاریخ را برگزید و در ۱۳۴۹ش از دانشگاه اصفهان لیسانس تاریخ دریافت کرد.
آشنایی او با ادبیات مدرن در دوران تحصیل در دانشگاه اصفهان بود. در این دوره او در ارتباط و آشنایی با نویسندگانی چون ابوالحسن نجفی و هوشنگ گلشیری و ضیاء موحد قرار گرفته بود ( همان ) . او سپس به تکمیل تحصیلات خود در رشتهٔ تاریخ پرداخت. اهمیت آذرنگ بواسطهٔ تألیفات متعدد او در باب علوم ارتباطات و اطلاعات می باشد. او همچنین تألیفات و ترجمه هایی در زمینهٔ تاریخ دارد.
آثار [ویرایش]
الف ) تألیف:
1. آشنایی با چاپ و نشر، تهران، سمت، ۱۳۷۵ش.
2. تکنولوژی و بحران محیط زیست، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۴ش ( ترجمه و تألیف ) .
3. چند بحث و نظر دربارهٔ تکنولوژی، تهران، دریا، ۱۳۶۹ش ( ترجمه و تألیف ) .
4. شبکه برای انتقال دانش فنی و حرفه ای، تهران، دبیرخانه شورای عالی هماهنگی آموزش فنی و حرفه ای کشور، ۱۳۶۳ش،
5. شمه ای از اطلاعات و ارتباطات، تهران، کتابداری، ۱۳۷۸ش ( ترجمه و تألیف ) .
6. شمه ای از کتاب، کتابخانه و نشر کتاب، تهران، کتابدار، ۱۳۷۸ش.
7. فرهنگ اصطلاحات دکومانتاسیون، تهران، مؤسسهٔ تحقیقات و برنامه ریزی علمی و آموزشی، مرکز مدارک علمی، ۱۳۵۹ش.
8. گزارش اجمالی از وضعیت اطلاع رسانی در ایران، ۱۳۷۰ش.
9. استادان و نااستادانم، تهران، جهان کتاب، ۱۳۹۰ش.
ب ) ترجمه:
1. اصطلاحنامهٔ علم اطلاع رسانی و دکومانتاسیون، ۱۳۵۷ش.
2. اصطلاحنامهٔ فرهنگ ارتباط و اطلاعات، گردآورنده جین آچسن، با همکاری عباس حری، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، ۱۳۷۵ش.
3. اطلاعات و ارتباطات، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۱ش ( ترجمه و تألیف ) .
4. انتقال تکنولوژی: راهبری برای خوداتکایی علمی و فنی کشورهای خاورمیانه، کاووس محنک، تهران، وزارت فرهنگ و اراد اسلامی، مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگ، ۱۳۷۳ش.
5. تاریخ تمدن، از کهن ترین روزگار تا سدهٔ ما، هنری لوکاس، ج ۱ و ۲، تهران، کیهان، ۱۳۶۶ و ۱۳۶۹ش.
6. تاریخچهٔ جغرافیا در تمدن اسلامی، احمد تشنر مقبول، با همکاری محمدحسن گنجی، تهران، بنیاد دائره المعارف اسلامی و مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۸ش.
7. تاریخ علم، ویلیام سیسیل دامپی یر، تهران، سمت، ۱۳۷۱ش.
8. تاریخ و فلسفهٔ علم، لویس ویلیام هانری هال، تهران، سروش، ۱۳۶۳ش.
9. راهنمای سازماندهی و ادارهٔ اسناد و اطلاعات، ۱۳۶۶ش.
10. راهنمای نمایه سازی مدارک و گسترش اصطلاحنامه. . . ، با همکاری محمدحسین دانشی، تهران، ۱۳۵۶ش.
11. راهی نو در منطق، ویلفرید هاجز، تهران، اطلاعات، ۱۳۶۴ش.
12. شبکهٔ اطلاع رسانی در کشورهای اسلامی، اکمل الدین احسان اعمر و دیگران، با همکاری چند تن دیگر، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، ۱۳۶۹ش.
13. مبانی و تاریخ فلسفهٔ عرب، وجینلد جان هالینگ دیل، تهران، کیهان، ۱۳۶۴ش.
آذرنگ در گردآوری خرد و آزادی؛ یادنامهٔ دکتر امیرحسین جهانگلو شرکت داشته و یک کتاب نیز ویرایش کرده است.
منابع و مآخذ [ویرایش]
1. آذرنگ، عبدالحسین، شمه ای از اطلاعات و ارتباطات، تهران، کتابدار، ۱۳۷۸ش؛
2. همو، شمه ای از کتاب، کتابخانه و نشر کتاب، تهران، کتابدار، ۱۳۷۸ش؛
3. خرمشاهی، بهاءالدین، فرار از فلسفه، تهران، جامی، ۱۳۷۷ش؛
4. دهباشی، علی، «گفتگو با عبدالحسین آذرنگ»، بخارا، س ۱، شم ۳ ( آذر و دی ۱۳۷۷ ) ، ۱۲۲ - ۱۳۵؛
5. فرهنگ ناموران معاصر ایران، زندگی نامهٔ خود نگاشته.
6. [۱]
رده های صفحه: مترجمان اهل ایراننویسندگان دانشنامه جهان اسلام
زندگی [ویرایش]
عبدالحسین آذرنگ، در آذر ماه سال ۱۳۲۵ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش غلامحسین آذرنگ ( درگذشتهٔ ۱۳۷۰ش ) نویسندهٔ چندین کتاب در علم حقوق بود و داستانهایی نیز نوشته بود که در مطبوعات محلی کرمانشاه به چاپ می رسید. از او همچنین تألیفی ناتمام در مورد تاریخ کرمانشاه نیز به جای مانده است ( فرهنگ ناموران. . ، زندگی نامهٔ خود نگاشته ) .
... [مشاهده متن کامل]
عبدالحسین آذرنگ دورهٔ تحصیلات دبیرستان را در ۱۳۴۴ش در کرمانشاه به پایان رساند و سپس برای تکمیل تحصیلاتش به دانشگاه شیراز رفت. در ابتدا بنا بر سفارش خانواده، در رشتهٔ اقتصاد به تحصیل پرداخت، اما پس از مدتی تحصیل در اقتصاد را رها کرده و رشتهٔ تاریخ را برگزید و در ۱۳۴۹ش از دانشگاه اصفهان لیسانس تاریخ دریافت کرد.
آشنایی او با ادبیات مدرن در دوران تحصیل در دانشگاه اصفهان بود. در این دوره او در ارتباط و آشنایی با نویسندگانی چون ابوالحسن نجفی و هوشنگ گلشیری و ضیاء موحد قرار گرفته بود ( همان ) . او سپس به تکمیل تحصیلات خود در رشتهٔ تاریخ پرداخت. اهمیت آذرنگ بواسطهٔ تألیفات متعدد او در باب علوم ارتباطات و اطلاعات می باشد. او همچنین تألیفات و ترجمه هایی در زمینهٔ تاریخ دارد.
آثار [ویرایش]
الف ) تألیف:
1. آشنایی با چاپ و نشر، تهران، سمت، ۱۳۷۵ش.
2. تکنولوژی و بحران محیط زیست، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۴ش ( ترجمه و تألیف ) .
3. چند بحث و نظر دربارهٔ تکنولوژی، تهران، دریا، ۱۳۶۹ش ( ترجمه و تألیف ) .
4. شبکه برای انتقال دانش فنی و حرفه ای، تهران، دبیرخانه شورای عالی هماهنگی آموزش فنی و حرفه ای کشور، ۱۳۶۳ش،
5. شمه ای از اطلاعات و ارتباطات، تهران، کتابداری، ۱۳۷۸ش ( ترجمه و تألیف ) .
6. شمه ای از کتاب، کتابخانه و نشر کتاب، تهران، کتابدار، ۱۳۷۸ش.
7. فرهنگ اصطلاحات دکومانتاسیون، تهران، مؤسسهٔ تحقیقات و برنامه ریزی علمی و آموزشی، مرکز مدارک علمی، ۱۳۵۹ش.
8. گزارش اجمالی از وضعیت اطلاع رسانی در ایران، ۱۳۷۰ش.
9. استادان و نااستادانم، تهران، جهان کتاب، ۱۳۹۰ش.
ب ) ترجمه:
1. اصطلاحنامهٔ علم اطلاع رسانی و دکومانتاسیون، ۱۳۵۷ش.
2. اصطلاحنامهٔ فرهنگ ارتباط و اطلاعات، گردآورنده جین آچسن، با همکاری عباس حری، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، ۱۳۷۵ش.
3. اطلاعات و ارتباطات، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۱ش ( ترجمه و تألیف ) .
4. انتقال تکنولوژی: راهبری برای خوداتکایی علمی و فنی کشورهای خاورمیانه، کاووس محنک، تهران، وزارت فرهنگ و اراد اسلامی، مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگ، ۱۳۷۳ش.
5. تاریخ تمدن، از کهن ترین روزگار تا سدهٔ ما، هنری لوکاس، ج ۱ و ۲، تهران، کیهان، ۱۳۶۶ و ۱۳۶۹ش.
6. تاریخچهٔ جغرافیا در تمدن اسلامی، احمد تشنر مقبول، با همکاری محمدحسن گنجی، تهران، بنیاد دائره المعارف اسلامی و مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۸ش.
7. تاریخ علم، ویلیام سیسیل دامپی یر، تهران، سمت، ۱۳۷۱ش.
8. تاریخ و فلسفهٔ علم، لویس ویلیام هانری هال، تهران، سروش، ۱۳۶۳ش.
9. راهنمای سازماندهی و ادارهٔ اسناد و اطلاعات، ۱۳۶۶ش.
10. راهنمای نمایه سازی مدارک و گسترش اصطلاحنامه. . . ، با همکاری محمدحسین دانشی، تهران، ۱۳۵۶ش.
11. راهی نو در منطق، ویلفرید هاجز، تهران، اطلاعات، ۱۳۶۴ش.
12. شبکهٔ اطلاع رسانی در کشورهای اسلامی، اکمل الدین احسان اعمر و دیگران، با همکاری چند تن دیگر، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، ۱۳۶۹ش.
13. مبانی و تاریخ فلسفهٔ عرب، وجینلد جان هالینگ دیل، تهران، کیهان، ۱۳۶۴ش.
آذرنگ در گردآوری خرد و آزادی؛ یادنامهٔ دکتر امیرحسین جهانگلو شرکت داشته و یک کتاب نیز ویرایش کرده است.
منابع و مآخذ [ویرایش]
1. آذرنگ، عبدالحسین، شمه ای از اطلاعات و ارتباطات، تهران، کتابدار، ۱۳۷۸ش؛
2. همو، شمه ای از کتاب، کتابخانه و نشر کتاب، تهران، کتابدار، ۱۳۷۸ش؛
3. خرمشاهی، بهاءالدین، فرار از فلسفه، تهران، جامی، ۱۳۷۷ش؛
4. دهباشی، علی، «گفتگو با عبدالحسین آذرنگ»، بخارا، س ۱، شم ۳ ( آذر و دی ۱۳۷۷ ) ، ۱۲۲ - ۱۳۵؛
5. فرهنگ ناموران معاصر ایران، زندگی نامهٔ خود نگاشته.
6. [۱]
رده های صفحه: مترجمان اهل ایراننویسندگان دانشنامه جهان اسلام