عبدالحسین آذرنگ

عبدالحسین آذرنگ (۱۳۲۵-)، محقق و مترجم در علوم انسانی
زندگی [ویرایش]
عبدالحسین آذرنگ، در آذر ماه سال ۱۳۲۵ در شهر کرمانشاه به دنیا آمد. پدرش غلامحسین آذرنگ(درگذشتهٔ ۱۳۷۰ش) نویسندهٔ چندین کتاب در علم حقوق بود و داستانهایی نیز نوشته بود که در مطبوعات محلی کرمانشاه به چاپ می رسید. از او همچنین تألیفی ناتمام در مورد تاریخ کرمانشاه نیز به جای مانده است (فرهنگ ناموران..، زندگی نامهٔ خود نگاشته).
عبدالحسین آذرنگ دورهٔ تحصیلات دبیرستان را در ۱۳۴۴ش در کرمانشاه به پایان رساند و سپس برای تکمیل تحصیلاتش به دانشگاه شیراز رفت. در ابتدا بنا بر سفارش خانواده، در رشتهٔ اقتصاد به تحصیل پرداخت، اما پس از مدتی تحصیل در اقتصاد را رها کرده و رشتهٔ تاریخ را برگزید و در ۱۳۴۹ش از دانشگاه اصفهان لیسانس تاریخ دریافت کرد.
آشنایی او با ادبیات مدرن در دوران تحصیل در دانشگاه اصفهان بود. در این دوره او در ارتباط و آشنایی با نویسندگانی چون ابوالحسن نجفی و هوشنگ گلشیری و ضیاء موحد قرار گرفته بود(همان). او سپس به تکمیل تحصیلات خود در رشتهٔ تاریخ پرداخت. اهمیت آذرنگ بواسطهٔ تألیفات متعدد او در باب علوم ارتباطات و اطلاعات می باشد. او همچنین تألیفات و ترجمه هایی در زمینهٔ تاریخ دارد.
آثار [ویرایش]
الف) تألیف:
1.آشنایی با چاپ و نشر، تهران، سمت، ۱۳۷۵ش.
2.تکنولوژی و بحران محیط زیست، تهران، امیرکبیر، ۱۳۶۴ش (ترجمه و تألیف).
3.چند بحث و نظر دربارهٔ تکنولوژی، تهران، دریا، ۱۳۶۹ش (ترجمه و تألیف).
4.شبکه برای انتقال دانش فنی و حرفه ای، تهران، دبیرخانه شورای عالی هماهنگی آموزش فنی و حرفه ای کشور، ۱۳۶۳ش،
5.شمه ای از اطلاعات و ارتباطات، تهران، کتابداری، ۱۳۷۸ش (ترجمه و تألیف).
6.شمه ای از کتاب، کتابخانه و نشر کتاب، تهران، کتابدار، ۱۳۷۸ش.
7.فرهنگ اصطلاحات دکومانتاسیون، تهران، مؤسسهٔ تحقیقات و برنامه ریزی علمی و آموزشی، مرکز مدارک علمی، ۱۳۵۹ش.
8.گزارش اجمالی از وضعیت اطلاع رسانی در ایران، ۱۳۷۰ش.
9.استادان و نااستادانم، تهران، جهان کتاب،۱۳۹۰ش.
ب) ترجمه:
1.اصطلاحنامهٔ علم اطلاع رسانی و دکومانتاسیون، ۱۳۵۷ش.
2.اصطلاحنامهٔ فرهنگ ارتباط و اطلاعات، گردآورنده جین آچسن، با همکاری عباس حری، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، ۱۳۷۵ش.
3.اطلاعات و ارتباطات، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، ۱۳۷۱ش (ترجمه و تألیف).
4.انتقال تکنولوژی: راهبری برای خوداتکایی علمی و فنی کشورهای خاورمیانه، کاووس محنک، تهران، وزارت فرهنگ و اراد اسلامی، مرکز مطالعات و تحقیقات فرهنگ، ۱۳۷۳ش.
5.تاریخ تمدن، از کهن ترین روزگار تا سدهٔ ما، هنری لوکاس، ج ۱ و ۲، تهران، کیهان، ۱۳۶۶ و ۱۳۶۹ش.
6.تاریخچهٔ جغرافیا در تمدن اسلامی، احمد تشنر مقبول، با همکاری محمدحسن گنجی، تهران، بنیاد دائره المعارف اسلامی و مرکز نشر دانشگاهی، ۱۳۶۸ش.
7.تاریخ علم، ویلیام سیسیل دامپی یر، تهران، سمت، ۱۳۷۱ش.
8.تاریخ و فلسفهٔ علم، لویس ویلیام هانری هال، تهران، سروش، ۱۳۶۳ش.
9.راهنمای سازماندهی و ادارهٔ اسناد و اطلاعات، ۱۳۶۶ش.
10.راهنمای نمایه سازی مدارک و گسترش اصطلاحنامه...، با همکاری محمدحسین دانشی، تهران، ۱۳۵۶ش.
11.راهی نو در منطق، ویلفرید هاجز، تهران، اطلاعات، ۱۳۶۴ش.
12.شبکهٔ اطلاع رسانی در کشورهای اسلامی، اکمل الدین احسان اعمر و دیگران، با همکاری چند تن دیگر، تهران، دفتر پژوهشهای فرهنگی، ۱۳۶۹ش.
13.مبانی و تاریخ فلسفهٔ عرب، وجینلد جان هالینگ دیل، تهران، کیهان، ۱۳۶۴ش.
آذرنگ در گردآوری خرد و آزادی؛ یادنامهٔ دکتر امیرحسین جهانگلو شرکت داشته و یک کتاب نیز ویرایش کرده است.
منابع و مآخذ [ویرایش]
1.آذرنگ، عبدالحسین، شمه ای از اطلاعات و ارتباطات، تهران، کتابدار، ۱۳۷۸ش؛
2.همو، شمه ای از کتاب، کتابخانه و نشر کتاب، تهران، کتابدار، ۱۳۷۸ش؛
3.خرمشاهی، بهاءالدین، فرار از فلسفه، تهران، جامی، ۱۳۷۷ش؛
4.دهباشی، علی، «گفتگو با عبدالحسین آذرنگ»، بخارا، س ۱، شم‍ ۳ (آذر و دی ۱۳۷۷)، ۱۲۲- ۱۳۵؛
5.فرهنگ ناموران معاصر ایران، زندگی نامهٔ خود نگاشته.
6.[۱]
رده های صفحه: مترجمان اهل ایراننویسندگان دانشنامه جهان اسلام