صهبه

لغت نامه دهخدا

( صهبة ) صهبة. [ ص ُ ب َ ] ( ع اِ ) سرخ سپیدی. ( منتهی الارب ). سرخی که در موی سر مردم باشد و سرخی که با سفیدی موی اشتر آمیخته بود. ( مهذب الاسماء ).

پیشنهاد کاربران