شولی

لغت نامه دهخدا

شولی. ( ص نسبی ، اِ ) منسوب به شول. || لهجه شول که مخلوطی از رامندی و شهری متداول در منطقه فارس است. ( از دائرة المعارف اسلام ). نام یکی اززبانهای فارسی. ( ناظم الاطباء ). نوعی از رامندی و شهری باشد که مردم فارس خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ).
شولی. ( اِ ) شله. طعامی است. ( فرهنگ فارسی معین ). آش روانی که از آرد پزند. ماده این لفظ با شل و شله یکی است. ( فرهنگ نظام ). رجوع به شله شود.
شولی. ( اِخ ) تیره ای از ایل نفر ( از ایلات خمسه فارس ). ( جغرافیای سیاسی کیهان ص 87 ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) طعامی است شله .
تیره ای از ایل نفر فارس .

دانشنامه عمومی

شولی (شهر). شاولیای ( به لهستانی: Szawle ) یک شهر در لیتوانی با جمعیت ۱۰۷٬۸۷۵ نفر است که در لیتوانی واقع شده است.
عکس شولی (شهر)عکس شولی (شهر)عکس شولی (شهر)عکس شولی (شهر)
wiki: شولی (شهر)
گزارش تخلف یا اشتباه در معنی

پیشنهاد کاربران

شولی یک نوع استلاح برای خطاب کردن اسکل ها است
یک اش یزدی که با چغندر درست میشه و خیلی خوشمزه است
پریشان کردن
( اسم ) طعامی است چله
به اش شولی شهر یزددر شهرستان بهاباد به آن
آش شلپتو/sholpotu/ می گویند.
دلاور مرد بختیاری
ایل لر شول
شهر شو آباد بختیاری لرستان
شهر شولستان *نورآباد ممسنی *
شهر شول ماچول ( معشور. ماهشهر )
ایل کرشولی در فارس زبان لری بختیاری
نام پسر در زبان لری بختیاری

بپرس