شاهین نام عمومی ۳۷ گونه
پرنده شکاری است که در سردهٔ Falco قرار می گیرند و در تمام قاره های جهان به جز قطب جنوب زندگی می کنند.
دلیجه مالاگاسی، Falco newtoni
دلیجه سیشلی، Falco araea
دلیجه موریسی، Falco punctatus
دلیجه رئونیون، Falco duboisi –
انقراض هولوسن (حدود ۱۷۰۰)
دلیجه خال دار، Falco moluccensis
دلیجه نانکین or Australian kestrel, Falco cenchroides
دلیجه معمولی، Falco tinnunculus
دلیجه معمولی، Falco (tinnunculus) rupicolus
شاهین ها با چشمان کاملاً سیاه، بدن لاغر، بال های نوک تیز، توانایی پرواز با سرعت بسیار بالا و تغییر جهت ناگهانی از دیگر پرندگان شکاری متمایز می شوند. شاهینها در سال اول عمر خود شهپرهای پرواز بلندتری دارند که مشابه پرندگان شکاری چندمنظوره تر است (شاهین ها از نظر نوع شکار و تکنیک شکار یک شکارچی تخصصی محسوب می شوند) تا به این شیوه بهتر بتوانند پرواز را بیاموزند و در سال های بعد با تغییر شهپرها تکنیک های پروازی خاص شاهین را می آموزند.
شاهین ها در شکار پرندگان در حال پرواز تخصص دارند و با منقار خود شکار را می کشند درحالیکه پرندگان شکاری دیگر رژیم غذایی متنوعتری دارند و با پنجه های خود طعمه را می کشند.
شاهین معمولی (یا بحری) که بیشترین پراکندگی را در بین شاهین ها دارد با رکورد سرعت ۳۲۰ کیلومتر در ساعت سریعترین جاندار روی کره زمین است.
بالابان (پرنده)،
لاچین و
ترمتای از دیگر انواع معروف شاهین هستند. شاهین هایی که بال های باریکتر و درازتر دارند به «لیل» معروف هستند این نوع بال ها برای شکار پرندگان بسیار مانورپذیر همچون
پرستو و
بادخورک مناسب است. شاهین های نسبتاً کوچک و چاقتری که به پرواز درجا علاقه دارند نیز به
دلیجه معروف هستند.
شاهین ها از دیرباز محبوبترین پرندگان در
بازداری بودند و از شاهین های رام شده و آموزش دیده برای شکار استفاده می شد.