سینوس

حفره، حفره توخالی، محوطه توخالی، مانندبینی
( اسم ) به طور کلی در هر مثلث قائم الزاویه نسبت ضلع روبروی زاویه را به وتر مثلث سینوس گویند .
[sine] [ریاضی] اگر زاویه ای در نظر بگیریم که رأس آن در مبدأ یک دستگاه مختصات قائم در صفحه و ضلع اول آن منطبق بر قسمت مثبت محور X باشد، سینوس آن زاویه عبارت است از عرض هر نقطه واقع بر ضلع دوم زاویه به جز رأس، تقسیم بر فاصلۀ بین رأس و آن نقطه
[زیست شناسی] ← کاوک

[arcsine] [ریاضی] آرک سینوس یک عدد مفروض زاویه ای است که سینوس آن برابر آن عدد مفروض است

[ فر. ] (اِ.) ۱ - به طور کلی در هر مثلث قائم الزاویه نسبت ضلع روبروی زاویه را به وتر مثلث سینوس گویند. ۲ - حفرة استخوان های پیشانی و فک اعلی .

۱. (زیست شناسی) هریک از دو حفره که در استخوان پیشانی قرار دارند.
۲. (ریاضی) یکی از نسبت های مثلثاتی که با علامت sin نشان داده می شود.
۳. (ریاضی) نسبت ضلع رو به روی زاویۀ حاده در مثلث قائم الزاویه به وتر، جیب.

واژه سینوس در معانی زیر کاربرد دارد:
در مثلثات، سینوس یک زاویه به معنی نسبت ضلع مقابل زاویه به وتر در مثلث قائم الزاویه است.
سینوس در کالبدشناسی به معنی حفره ای در بخش جلوی سر انسان و دیگر جانوران است.
در بافت شناسی قلب و عروق سینوس به معنای محل اتصال و ورود سیاهرگ به دو دهلیز قلب است

سینوس یکی از نسبت های مثلثاتی است.
الف برای اعداد حقیقی.
ب متغیر k یک عدد صحیح است.
نام سینوس از واژه سانسکریت جیوا گرفته شده است. این واژه در عربی، به جیب تبدیل شد و پس از ترجمه متون عربی به لاتین، مترجمان که آن را به اشتباه، جَیب (به معنی خلیج) خوانده بودند، این واژه را به سینوس (به معنی خلیج) برگرداندند.
در مثلث قائم الزاویه نسبت ضلع مقابل هر زاویه حاده به وتر را سینوس آن زاویه می نامند.سینوس را در متن های عربی و فارسی قدیم «جَیب» می نامیدند. طبق تعریف بالا در مثلث قائم الزاوی روبرو داریم: sin ⁡ A = B C A C {\displaystyle \sin A={\frac {BC}{AC}}}   و sin ⁡ C = A B A C {\displaystyle \sin C={\frac {AB}{AC}}}
اگر در دایره مثلثاتی از زاویه صفر شروع کرده و یک دور کامل در جهت مثلثاتی (خلاف حرکت عقربه ساعت) بگردیم، تغییرات سینوس بدین صورت خواهد بود: